آیه 30 سوره انبیاء ارتباطی با مه بانگ ندارد

 مقدمه نوشتار

در قرآن شواهد و مستنداتی وجود دارد که  کیهان در اثر اتفاق  آنی و سریع و به  تعبیر قرآن با  یک نفخه فی الصور ایجاد شد و تمامی مراحل بیگ بنگ  از زمان سینگولاریته  تا انبساط  و خلق  کیهان بوضوح اشاره شده است. البته اشارات قرآن به مراحل پیدایش جهان مادی نیاز به  فهم مفاهیم قرآنی دارد. قرآن در باره موضوعات خلقت کیهان و برچیده  شدن آن و آمدن  قیامت دارای یک جهان بینی و به عبارتی ایدئولوژی خاصی است که همگی با هم یک ارتباط هم گون و منظمی دارند. اگر آیات را سلیقه ای و براساس برداشت های نسنجیده و مقطعی تفسیر کنیم  نمی توانیم به مفاهیم واقعی دست یابیم. تمامی آیات مربوط به یک موضوع خاص علمی زنجیر وار به هم ارتباط دارند  پاره کردن این زنجیره مفاهیم  قرآنی باعث سر در گمی و غیر علمی شدن آنها می شود. بسیاری با ذوق و شوق فراوان آیه ای را از سیاق آن جدا می کنند و به  تفسیر آن می پردازند و کلام خداوند را فراموش می کنند  که  فرموده در آیات تفکر و تعقل کنید. جزء جزء کلمات بکار رفته در یک آیه با هم ارتباط  تنگاتنگ دارند و حساب شده انتخاب شده اند اگر سعادت دریافت کلید فهم آیات قرآنی را داشته باشیم، کشفیات علمی معجزه آسایی از قرآن را بدست می آوریم.

مفهوم سماوات و الارض 

سماوات و الارض در قرآن به دو معنی ذکر شده است اول کیهان و دوم جو هفت طبقه زمین. سماوات و الارض به مفهوم کیهان که با کلمات بدیع، فاطر و خلق در شش روز می آید به مفهوم کیهان است و در موارد دیگر به سیاق آیه ارتباط دارد که نمونه آن در آیه 30 سوره انبیاء می توان مشاهده کرد.

آیه 30 سوره انبیاء یک مجموعه آیات بهم پیوسته است که با آیه 30 شروع می شود و تا چهار آیه بعد از آن ادامه دارد و در ارتباط  با یک موضوع خاص است. یک پدیده علمی پیدایش زمین و هفت آسمان جو زمین. خداوند متعال تمامی مظاهر مادی را آیات خود مینامد و در قرآن مرتبا به  آیاتی که مربوط به پدیده های جهان مادی و در معرض دید ما هستند اشاره می فرماید و آنها را مرتبا به رخ انسان میکشد و به تفکر و تعقل در آنها دعوت می کند و می فرماید اینها نشانه های وجود خداوند هستند به این چهار آیه سوره انبیاء 30 الی 34 توجه  فرمایید.

أَوَلَمْ يَرَالَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ- آیا نمی بینند که سموات و الارض بهم پیوسته (یکپارچه) بودند و آن دو را از هم جدا ساختیم و هر چیز زنده را در آب پدید آوردیم، باز هم ایمان نمی آورید

وَجَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ- و در زمین  پوسته جامد را قرار دادیم تا  تعادل بر قرار شود (تا زمین نلرزد) و بر روی رواسی راهها قرار دادیم تا راه یابند.

وَجَعَلْنَا السَّمَاء سَقْفًا مَّحْفُوظًا وَ هُمْ عَنْ آيَاتِهَا مُعْرِضُونَ- و برای آسمان (جو زمین) سقف  محفوظ  قرار دادیم ولی آن ها از این نشانه ها را روی بر می گردانند.

وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ- و او است که شب و روز، خورشید و ماه را خلق کرد که هر کدام در مدار خود در حال حرکت تکراری و شناورند. خداوند در همه آیات زمین را شب و روز می نامد. ماهیت زمین به شب و روز آن است از این جهت می فرماید هر سه  در مدار خود شناورند. شب و روز را یک پدیده مستقل از خورشید و ماه  نام برده و برای آن حرکت تکرار شونده یا چرخشی در نظر گرفته که مفهوم خاص خود را دارد، شب و روز در همه آیات به عنوان زمین آورده شده.

اگر به سیاق این چهار آیه نگاه کنیم صحبت از زمین و هفت آسمان دور آن که جو آن است به میان آمده است. کلمه  اولم یر به معنی آنها نمی بینند است. پس به پدیده ای اشاره می کند که در معرض دید آن ها (منکران واقعیت ها) قراردارد. همین زمین و آسمان آن که مربوط به هم هستند. زمین و جو اطراف آن پس از جدا شدن از توده  ابر خورشیدی  یک توده داغ  دودی متشکل از گاز و غبار کیهانی و البته یکپارچه و بهم پیوسته  بودند. در آن توده گازی زمین و جو اطراف آن شکل نگرفته بودند. زمین بر اساس آیه 9 سوره فصلت در دو دوره خلق می شود. والارض طحاها قسم به زمین و چگونگی جدا شدن آن از توده ابر خورشیدی زمانی که زمین مانند یک تکه از ابر خورشیدی به بیرون پرتاب می شود در حال هم جوشی هسته ای دو اتم هیدروژن و هلیوم  بود که دوره اول خلق زمین و دوره دوم تکامل شیمیائی است که با سرد شدن این توده به حدود سه هزار درجه اتم های هیدروژن، اکسیژن کربن، ازت، گوگرد، سلیسیوم و سایر با هم پیوند شیمیائی می دهند. فراوان ترین عناصر آب، آمونیاک، متان و سلیسیوم  و گازهای  سبکتر اطراف هسته مرکزی را فرا می گیرند عناصر سبک تر مانند آب و متان و هیدروژن و هلیوم اضافی و فراوان به صورت گاز به بیرون از توده مذاب زمین که بسیار عظیم بود رخنه می کنند و جو اولیه زمین شکل می گیرد و بدین طریق  زمین از جو خود تفکیک می شود آیه 9 سوره فصلت-

قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ –

"آیا کافران به خالق متعال که زمین را در دو دوره خلق کرد کفر می ورزند وبرای او شریک میتراشند "

آیات بیشماری در قرآن وجود دارد که هفت آسمان منظور هفت جو زمین است. اشاره آب  و حیات بلافاصله بعد ازكَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا موید این است که این اتفاق در زمین رخ داده  و نه در کیهان. رواسی یا  پوسته جامد دور زمین تشکیل و سقف محفوظ  هم برای جو زمین ایجاد و درست بعد از آن شب و روز شفاف می شود(چرا روز و شب بعد از تفکیک زمین و جو آن ایجاد میشود بحثی است علمی و بسیار زیبا که نیاز به مبحث جداگانه ای دارد) و خورشید و ماه  بر مدار ثابت  خود قرار می گیرند. آیات 9 الی 12 سوره فصلت هم در این رابطه است و چگونگی  پیدایش زمین و هفت آسمان جو زمین است که نکات علمی بسیار جالبی در آن نهفته است برای اطلاع  بیشتر به مقاله خلقت اقوات (غذای بیولوژیکی) چگونگی روند  پیدایش حیات در زمین اولیه از نظر قرآن مراجعه  فرمایید. کلمه ففتقناهما این دو را از هم جدا کردبهترین اسنتاد به ربط دادن غلط آیه به بیگ بانگ است. این از نا آگاهی علمی به بیگ بانگ و زمین شناسی و تعصب روی نظر گذشتگام بدون تعقل بر روی سایر آیات است.

مطلب مهمی که در هر دو دسته آیات سوره انبیاء و فصلت به آن اشاره شده خلقت زمین و سپس آسمان زمین که همان جو زمین است و بسیاری که توجه به سیاق  آیات ندارند به غلط چنین برداشت کرده اند که ابتدا زمین خلق شد و سپس آسمان و آسمان را هم به معنی کائنات گرفته اند. درحالی که اگردرست به مفهوم آیات توجه کنیم و برداشت گذشتگان را معیار تفسیر آیات قرار ندهیم و آیات را با علم روز مقایسه کنیم، اعجاز علمی  قرآن عیان میشود. کسانی که آیه 30 سوره انبیاء را به بیگ بنگ و آغاز کیهان مقایسه میکنند باید توجه فرمایند بر اساس نظریه بیگ با نک کیهان از هیچ پدید آمد، از نقطه  بی نهایت کوچک مایل به صفر و هنوز ماده خلق  نشده بود  و در حقیقت چیزی نبود که از هم جدا شوند. به آیه قرآن توجه فرمایید.

بدیع السموات والارض واذا قضی امرا فانما یقول له کن فیکون-اینجا سماوات و الارض به معنی کیهان است چرا که از هیچ ابداع می شود بدیع السموات و الارض خداوند متعال ایجاد کننده سماوات و الارض و از هیچ است به تفسیر المیزان معنی این آیه مراجعه  فرمایید. واذا قضی امرا فانما یقول له کن فیکون .هنگامی که اراده ذات باری تعالی بر ایجاد( سماوات و الارض ) امری قرار گیرد می فرماید باش می شود. یعنی آنی و بسیار سریع. بعلاوه در تمامی آیاتی که کلمه أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ-بکار برده شده از مظاهر مادی قابل رویت برای انسان نام می برد. به مقاله  خلقت کیهان از هیچ  نظر علوم طبیعی و قرآن مراجعه فرمایید.

سماوات والارض در قرآن به دو مفهوم بیان شده اول کیهان و دوم هفت آسمان که منظور هفت طبقه جو زمین است.

مشکل اساسی در درک مفهوم هفت آسمان نظریه منسوخ شده  تفکر بطلمیوسی است که بر افکار گذشتگان حاکم بوده است و متاسفانه هنوز هم بسیاری نتوانسته اند از بند این تفکرات ذهنی آزاد شوند. در کیهان هیچ ادله و شواهدی علمی که در آن طبقاتی وجود داشته باشد و یا  آسمان یعنی مجموعه کیهان دارای سقف محفوظی باشد نداریم و این نظریه علمی گذشته بوده که مدت ها علم آن را کنار گذاشته است و تنها طبقاتی که برای ما در کیهان شناخته شده است طبقات جو زمین است (شاید در ستاره های دیگر هم جوی باشد ولی در قرآن صحبت از زمین و اطراف آن است).

این طبقات بر اساس فاکتورهای مختلفی مانند درجه حرارت طبقه بندی شده و 5 طبقه  تفکیک شده است و مهمترین لایه حفاظتی زمین که لایه  ازن است در یکی از این طبقات گذاشته  شده و به عنوان لایه مستقل در نظر گرفته  نشده و کمر بند  مغناطیسی که عامل بسیار مهم و حیاتی در حفاظت از زمین است هم  منظور نشده. بنابراین ما هفت آسمان در قرآن را باید اطراف خودمان و در جائی که با حیات موجودات در کره زمین در ارتباط است و جزء آیات مشهود  خداوند است باید  جستجو کنیم نه در ماوراء کهکشان ها که از آن اطلاعی نداریم. به این آیه توجه  فرمایید، آیا اقطار سماوات و الارض جو زمین است یا طبقات غیر واقعی و ناشناخته  کیهان. علم طبقات جو را بر اساس حرارت طبقه بندی کرده و قرآن بر اساس حفاظت.

یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ

ای گروه جن وانس اگر می توانید به طبقات سماوات و الارض نفوذ کنید شما نمی توانید مگر با تسلط  بر ابزار آن تسلط بر ابزار نفوذ در طبقات  جو زمین معنی این می دهد که برای انسان این امر امکان پذیر بوده است و این یک  پیشگوئی علمی خداوند در قرآن است و امروز ما شاهد هستیم که  انسان با تسلط بر علم و غلبه بر نیروهای  ناشناخته قبلی از طبقات جو زمین عبور کرد. ذهنیت سماوات و الارض و تفکرات بطلمیوسی که بر باور بسیاری نشسته مانع از رسیدن به مفاهیم علمی قرآن است در آیات خداوند تفکر و تعقل کنیم که بسیار راهگشا است. سید محمد تقوی اهرمی دی ماه-1394 ویرایش جدید بهمن 1397 و خرداد 1399-ویرایش جدیدمرداد1402

• قبلی
• بعدی