و لاتؤتوا السفهاء اموالکم و مفهوم واقعی آن در قرآن

مقدمه نوشتار

در تفسیر آیه 5 سوره نساء با توجه به عدم مراجعه به آیات قرآن و تنها استناد به روایات مجعول کلمه سفها را زن و شراب خوار معرفی کرده اند و بعلاوه از این آیه چنین استنباط می کنند که زنان حق تصرف اموال را ندارند در این ارتباط چند روایت از ائمه اطهار ع را شاهد ادعای خود قرار داده اند و شبهه ایجاد کرده اند این آیه از جمله ایاتی است که ابزار دست مخالفان اسلام و مدعیان حقوق دفاع از زنان برای ایجاد شبهه و تضعیف قرآن قرار گرفته است. برخی هم برای رد این سوء تفاهم سفهاء را افرادی معرفی کرده اند که در خصوص امور مالی و مدیریت آن رشد کافی ندارند و تعدادی از مفسرین محترم هم آن را یتیمان می دانند که تمام این مباحث کاملا خلاف آیات قرآن است. برای رد این ادعا و بیان نظر قران به بررسی دو روایت معروف در این زمینه و آیات قرآن می پردازم . آیه 5 سوره نساء می فرماید- و لا تؤتوا السّفهاء أَمْوالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِياماً وَ ارْزُقُوهُمْ فِيها وَ اكْسُوهُمْ و قولوا لهم قولا مّعروفا- اموال خود را كه خداوند وسيله‌ى برپائى زندگى شما قرار داده، به دست سفيهان ندهيد (ولى) رزق و مخارج آنان را از درآمد آن بدهيد و آنان را بپوشانيد و با آنان سخن شايسته و نيكو بگوييد.

حشر جانوران چرا در قیامت محشور می شوند

مقدمه نوشتار

در بسیاری از آیات از حشر جانوران یا با توجه به جمیع آیات از حشر جانداران در قیامت سخن به میان رفته است. جانداران در قیامت شامل کلیه خانواده حیات زمین می شود. در تفاسیر جستجو کردم بیشتر اشاره به شعور و فهم نسبی و اعمال خوب و بد آن ها کرده اند یعنی خداوند آن ها را در قیامت حشر می کند تا جزای اعمال آن ها با توجه به ساختار جسمانی آن ها را بدهد و تنها به آیه 38 سوره انعام استناد می شود وما من دابّة فى الأرض ولا طائر یطیر بجناحیه إلاّ أُمم أمثالکم ما فرّطنا فى الکتاب من شىء ثمّ إلى ربّهم یحشرون- هیچ دابه ای در زمین (خشکی) و هیچ پرنده ای که با دو بال خود در هوا پرواز می کنند نیستند مگر امت ( گروه هائی مانند شما انسان ) هستند ما در کتاب آفرینش هیچ چیز را فرو گذار نکرده ایم سپس نزد خدای خود محشور می شوند. حشر را بر انگیختن مردگان و گرد آوری آن ها در روز قیامت برای حساب رسی تعریف می کنند. مفسرین قدیم در مفهوم این آیه نظرات مختلفی بیان کرده اند که از میان آن ها یک روایت را که اساس بینش سایر مفسرین بر آن پایه ریزی شده را می آورم. در تعریف امت و چرا در قیامت محشور می شوند از تفسیر الکبیر چنین نقل شده است.

"از جمله آن ها نیازمندى به خدا، تسبیح و ذکر پروردگار، زندگى اجتماعى و توالد و تناسل، تقدیر رزق و عمر و اجل و سعادت و شقاوت آن ها، حشر در قیامت و پاداش و کیفر. ولى مى توان گفت از بارزترین موارد تشابه حیوانات به انسان ها همان حشر در قیامت است که در پایان آن ( آیه) هم آمده است و بسیارى از مفسران نیز بدان تصریح کرده اند، یعنى «حیوانات همانند انسان ها داراى امت هستند و همانند انسان ها در رستاخیز محشور مى شوند. از این رو معناى ( إلى ربّهم یحشرون ) ، این خواهد بود که حیوانات بعد از مرگشان به سوى خدا محشور مى شوند، همان گونه که بندگان خدا در قیامت به سوى پروردگارشان محشور مى گردند. تفیسر الکبیر، ج4، ص 524 و 252، مجمع البیان، ج4، ص 49."

علامه طباطبایى (رحمه الله) مى نویسد: خداوند اِنعام و انتقام را در آیات زیادى در وصف احسان و ظلم ذکر کرده است و این دو وصف اجمالاً در میان حیوانات نیز وجود دارد یعنى افرادى از حیوانات را مى بینیم که در عمل خود ستم مى کنند و افراد دیگرى را مشاهده مى کنیم که به دیگران احسان مى نمایند. از این رو آن ها در قیامت محشور مى شوند اگر چه خداوند چگونگى پاداش و کیفر را بیان نکرده است - المیزان، ج7، ص 76." بنابراین حشر حیوانات در قیامت برای رسیدگی به عمل آن ها است. این نظر غالب در تفسیر حشر حیوانات است. اما من نظر دیگری دارم که بیان می کنم البته ابتدا باید کلمات کلیدی امت، دابه، و حشر را بررسی کنیم.

فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي و مفهوم واقعی آن در قرآن

مقدمه نوشتار

دو کلمه سوا و نفخت من روحی در تفاسیر بر مبنای تفکرات صدر اسلام که هم چنان بر باور ما نشسته شرح داده و در حقیقت روش سنتی مراجعه به نظرات گذشتگان برای تفسیر آیات متشابه به کار گرفته می شود، در صورتی که ما اگر با روش تفسیر قرآن با قرآن که علامه طباطبائی فرموده عمل کنیم به عبارتی با دید نو و مقایسه آیات با هم و با آخرین نظریه علم زیست شناسی نگاه کنیم مفهوم واقعی و نظر قرآن را کشف می کنیم. و این چنین قرآن را در مهجوریت علمی قرار نمی دهیم. من در چند نوشتار به این موضوع اشاره کرده ام و تکرار آن با عنوان فوق و کشف یک واقعیت دیگر برای درکمفهوم این دو کلمه مهم در قرآن که زنجیره جهان بینی خلق حیات برآن بنا شده است می پردازم. نگاه نو یعنی برداشتن عینک کهن و نگاه بی طرفانه با عینک نوین و علمی به آیات متشابه. برخی با استفاده از کلمه بینش نو آیات متشابه را با همان دید قدیم و کمی هم با فلسفه و نظرات کهن منتشر می کنند و ترفند جدیدی است برای تخریب علمی بودن آیات متشابه و عجیب است که ادعا می کنند دانشمند برجسته علم فیزیک نظریه ایشان را سرقت کرده است. مقاله ای در دست انتقاد دارم فعلا وارد این بحث نمی شوم راه خودم را دنبال می کنم. می خواهم به این نتیجه برسم که روح به عنوان امر خدا در زمین اولیه و در علقه رخ داده و نه در جنین درون رحم. بنابراین روشن کردن معنی دو کلمه سوا و سویته نقش مهمی در درک این مطلب دارد