امر الساعه قیامت نیست پیدایش به یک باره کیهان است

مقدمه نوشتار

کلمات در آیات متشابه قرآن هر کدام دارای مفهوم خاص خود است که با توجه به آیات قبل و بعد و سیاق آیه و مقایسه آن با علم روز معنی آن عیان می شود. در حقیقت اعجاز و حقانیت قرآن در کلماتی نهفته که خداوند متعال در قالب تمثیل برای بیا ن یک پدیده علمی و پی بردن به حقانیت خود آورده شده. تاویل آیات متشابه که شالوده آن بر اساس علوم تجربی بنا گذاشته شده برای رسیدن به حقانیت وجود خداوند است و ایمان به آیات محکمات که اصل قرآن بر آن استوار است. اعتقاد به وحدانیت خداوند، نبوت، معاد عمل صالح، تقوی و سعی انسان به رسیدن به فطرت ذاتی و خدائی او است. اگر ما کلمات مورد نظر را سلیقه ای و به عنوان ابزار اثبات نظرات کهن  بکار بریم حقانیت قرآن را زیر علامت سوال برده ایم. چنانچه کلمات خلق، ابداع، انشاء، تقدیر، یعید و امثالهم را درست معنی نشود رشته کلام تمامی مفاهیم علمی آیات متشابه را در هم می ریزیم. مثالی بزنیم ما در عربی دو کلمه داریم که شبیه هم هستند و تنها در اعراب (فتحه، ضمه و کسره) با هم تفاوت دارند ولی دو معنی کاملا متفاوت دارند. قدر با فتحه ق و سکون دال به معنی اندازه و کلمه مقدار هم  از آن منشعب شده است و دیگری قدر با فتحه ق و تشدید دال به معنی سرنوشت که کلمات تقدیر و مقدر از آن منشعب شده است.

تقریبا  تمامی مترجمین و مفسرین این دو را با هم قاطی کرده اند و هر دو را اندازه معنی می کنند. مثلا سیب دارای اندازه به قطر پنج سانت است. ولی تقدیر سیب به سرنوشت شدن آن مربوط می شود. تحت چه طرح و برنامه ای خلق شد و چه دوره ای را گذرانده تا به میوه سیب تبدیل شده. نمونه در آیه 9 سوره فصلت خداوند می فرماید قدر اقواتها فی اربعه ایاما خداوند غذای موجودات زنده اولیه در زمین تازه شکل  گرفته را در چهار دوره با برنامه ریزی ایجاد کرد. متاسفانه مترجمین و مفسرین این قدر با فتحه ق و تشدید دال را با  قدر دیگر اشتباه می کنند و برخی آن را اندازه و بسیاری خلق کردن معنی می کنند که عامل شبهه فراوان شده است یک نمونه ترجمه  تقدیر در یکی از آیات را ملاحظه و به ادامه مطلب بپردازیم 96- سوره انعام

فَالِقُ الإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ-خداوند شكافنده‌ى سپيده دم است، و شب را مايه‌ى آرامش قرار داد و خورشيد و ماه را اسباب شمارش (ايّام). اين است اندازه‌گيرى خداوند قدرتمند دانا که درست آن" این برنامه ریزی خداوند دانا است.تقدیر برنامه ریزی است و اندازه گیری نیست.

پیدایش جهان مادی از هیچ

جهان مادی از عالم  ماوراء  ماده  که همان عالم غیب است نشات گرفته است. ایجاد جهان مادی مراحلی دارد و قرآن دقیقا به این مراحل اشاره کرده است. مقایسه آیات متشابه با علم روز و علوم تجربی که همه آیات و نشانه های خداوند هستند و بار ها در قرآن به آنها اشاره و آنها را از جمله آیات خداوند هم مانند آیات قرآن می داند، به ما برای رسیدن به مفاهیم علمی  قرآن کمک می کند. نظرات کهن مربوط به هزار سال قبل که بر اساس علم  روز آن زمان مطرح شده امروزه منسوخ شده است البته در باره آیات متشابه که با علوم تجربی سر و کار دارند. موضوعی که در این نوشتار به آن می پردازیم امر خداوند است همه جهان مادی بر امر او پا بر جا  است و از امر او منشاء شد. امر در قرآن دستوراتی است از جنس نیرو و انرژی که ساختار مادی را بهم پیوند می دهند.

هنگامی که خداوند می فرماید. الله نور السموات و الارض دقیقا این مفهوم را بیان می فرماید که ساختار جهان مادی با انرژی بهم  پیوند دارند و این انرژی از نور خدا که نور علی النور است (انرژی ما فوق انرژی که علم اخترشناسی آنرا انرژی ناب می نامد) منشاء شده است. ماده و انرژی تواما  جهان مادی را بر پا داشته اند و نظم خارق العاده را امر فرماندهی میکند. اینکه در کل جهان مادی از قوانین مشابه ای پیروی می کنند بیانگر وابستگی همه ذرات ماده از یک برنامه ریزی واحده است. إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ- وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ- کل شیئ معنی هر چیز مادی می دهد که در مفهوم کلی می تواند کل جهان مادی هم معنی دهد.

کل جهان مادی خارج از کل شیی نیست. با توجه به سیاق آیه و کلمه خلقناه و قدر با فتحه ق و دال که معنی تقدیر و یا سرنوشت معنی می دهد خلق جهان مادی بر اساس برنامه ریزی تدوین شده  صورت گرفته است. إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ" به درستی که ما جهان مادی را بر اساس  برنامه ریزی مدون خلق کردیم". خلقناه خلق کردن از چیزی که وجود دارد بسیاری خلق را اندازه معنی می کنند چرا؟ نمی دانم. خلق را ابداع، اندازه، آفرینش و هر کس برای خودش و ایده خود معنی برایش می تراشد تا به تفکرات کهن تطابق داشته باشد. وقتی خداوند متعال می فرماید

بدیع السموات و الارض و یا فاطر السموات و الارض و یا خلق السموات والارض یقینا هر کدام معنی خاص خود را دارند. ما عادت کرده ایم به عوض رجوع به آیات  قرآن و  آن معنی دیگری از آیات قرآن کشف کنیم می شویم لغویون معاصر چرا که این معنی در تفاسیر هزار سال قبل آورده نشده  بنابراین مردود است. بسیاری از تعاریف علمی تنها در دو قرن اخیر وارد ادبیات علوم تجربی شده است. طرح و برنامه همان تقدیر و قدر است و مدیریت اجرای طرح هم عرش نامیده شده. هر پدیده خلقتی عرش خودش را دارد - عرش خداوند بر آب و خلقت حیات در زمین کلیک فرمایید

خداوند ابتدا بر اساس تقدیر(برنامه ریزی از پیش تدوین شده) خلق می کند و سپس به پیاده کردن آن طرح می پردازد قدر فهدی، خلق فسوی. إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ- وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ-بدرستی که ما جهان مادی را بر اساس تقدیر خلق کردیم و امر ما در یک آن مانند یک چشم بهم زدن یا به زبان امروزی کسری از ثانیه استقرار یافت. سریع ترین سرعت شناخته شده  زمان نزول قرآن.

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ بقره117-خداوند ابداع کننده کیهان از عدم یا هیچ هنگامیکه  امر او در برنامه ریزی تقدیر قرار گیرد پس میگوید باش و می شود. این یک قانون کلی نظام خلقت است کن فیکون با اراده  خداوند و خارج از قوانین و مقررات جاریه جهان مادی صورت می گیرد و امری است بسیار آنی و کیهان از هیچ  ابداع می شود و امر خداوند که در این مرحله انرژی ناب است دست اندر کار خلق ماده می شود. امر خداوند از خصوصیات ذاتی خداوند که احد و صمد است بروز می کند و در مرحله پلانک از نظر علم  فیزیک و اختر شناسی  زمان آن همان  کلمح بالبصر است کن فیکون، بین کن و یکون زمانی وجود ندارد مایل به صفراست. ده به توان منهای 43 ثانیه ؟ این محدوده بسیار فشرده و چگال و صمد است و علم  فیزیک آن را سینگولاریته یا  تکینگی و یا احدیت می نامد- . خلقت کیهان از خداوند احد و صمد آغاز شد-کلیک فرمایید

هنوز امر خداوند در ماده استقرار نیافته محدوده انرژی ناب است با ماهیت اشعه. نور هم ماهیت اشعه را دارد که ذره و موج است- وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ- غیب کیهان که همان محدوده ماوراء  جهان مادی است از آن خدا است (محدوده ذات باری تعالی است) و امر الساعه امر واحده و سریع و به یکباره از هیچ در یک کسری از ثانیه و حتی از آن هم کمتر إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ از عالم غیب یا ماوراء  ماده  بروز می کند. بدرستی که خداوند بر جهان مادی قدرت برنامه ریزی دارد.

ان الله علی کل شیئ قدیر را با إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ مقایسه فرمایید. آیات قرآن از نظر مفاهیم همسان معنی می دهند و یکی دیگری را  تائید میکند.

امر الساعه امری است واحده که به  یکباره  بروز می کند

امر الساعه فقط  یک بار در قرآن آورده شده و آنهم در ایجاد جهان ماده از عدم . چرا  آیه با کلمات ولله الغیب السموات و الارض شروع شده . خداوند نفرموده عالم الغیب که ترجمه کنیم خداوند دانای غیب ، می فرماید غیب جهان مادی از آن خداوند است. بنابراین با زبان استعاره می فرماید  امر الساعه از محدوده  ماوراء جهان مادی بروز میکند و سپس کیهان از آن خلق میشود. تفکر در آیات  و مقایسه آن با علم اخترشناسی و فیزیک تاویل این آیات را خیلی ساده بیان می کند. آیا  گذشتگان در هزار سال قبل می توانستند این مفاهیم را درک کنند. انصاف داشته باشیم و آیات خداوند را به بهای اندک نفروشیم. بگذاریم جوانان تشنه حقایق علمی قرآن راز های علمی قرآن را در یابند.

ما کلمه معروف خلق الساعه را شنیده ایم خلق چیزی از هیچ و به یکباره که داستان جدائی دارد-به مقاله خلق الساعه و  قرآن مراجعه فرمایید.

و اینجا هم امر الساعه همان معنی را می دهد ولی خلق نیست و امری است که دارد خلق را می سازد. مفسرین محترم همه کلمات ساعه را قیامت معنی کرده اند. در صورتیکه ساعه در قرآن  با معنی غیر از قیامت هم آمده است. وقت بروز یک  حادثه هم میتواند معنی دهد. به آیه زیر توجه فرمایید

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَى وَمَا هُم بِسُكَارَى وَلَكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ- ای مردم، از پروردگارتان بترسید، که وقت زلزله حادثه بزرگی است - آن روز که پدید آید و دیده شود ، هر شیر دهنده ای  شیرخواره اش را از یاد  ببرد و هر آبستنی بار خود بر زمین گذارد و مردم را چون مستان بینی، حال آنکه مست نیستند بلکه عذاب خدا شدید است.
این آیه به یوم العذاب در زمین که قرار است حیات در آن برچیده شود اشاره میکند. آیه بعدی

وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُواْ إِلاَّ سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنَهُمْ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ 45 یونس- روزی که آنها را گرد می آورند گوئی جز به اندازه ساعتی از  روز درنگ نکرده اند. قطعا کسانی که دیدار خدا را دروغ  پنداشتند زیان کردند و راه حق  نیافتند. به این آیه نیز توجه فرمایید

اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ الساعه ( وقت) بروز حادثه نزدیک می شود و ماه از هم میپاشد مقایسه فرمایید با آیات زیر که همان حادثه را بیان میکند.

اذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ - وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ- وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ - وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ - وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ –هنگامی که سماء از هم می پاشد (جو زمین متلاشی می شود) و دستور پروردگارت را انجام دهد (چنین برنامه ریزی شده و یا بر اساس آن برنامه صورت می گیرد) و زمین صاف و هموار میشود .(کوه ها ذوب و جاری میشوند با استعانت از سایر آیات در قرآن) و اجرام خود را تخلیه میکند. ماه هم در این رویداد از هم پاشیده می شود. انشق معنی دو نیمه شدن را نمی دهد اگر چنین است باید سماء که جو زمین است هم دو نیمه شود. مفهوم کلمات را میتوان در آیات دیگر هم جستجو کرد. زمین والقت ما فیها و تخلت میگردد چه مفهوم علمی و والایی است .زمین متلاشی می شود و تمامی جرم خود را بیرون میریزد و خود را تخلیه می کند.

امر الساعه همان  مه بانک است

پس امر الساعه همان  لحظه ایجاد کیهان از عدم  که  انرژی  ناب در آن استقرار می یابد  که  میتوان آن لحظه را مه بانک تاویل کرد. پس از آن فطرهن رخ میدهد و کیهان منبسط می گردد و فضا به  یک باره باز میشود و لحظاتی بعد ماده شروع به خلق شدن میکند. فوتون ها و الکترون ها و نویترینو حاکمیت فضا را در اختیار می گیرند و شرایط برای خلق ماده  فراهم می شود به آیه زیر هم توجه فرمایید.

إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ في‏ سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوي‏ عَلَي الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثيثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمينَ- بدرستیکه خداوند است که کیهان را در 6 دوره خلق فرمود وسپس به مدیریت آن می پردازد تا حیات را در زمین ایجاد کند و لازمه آنهم يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثيثاً است. دگرگونی شب و روز حکایت از پیدایش زمین دارد و مهمترین و بارزترین نشانه  زمین  شب و روز است. زمین باید حرکت  دور محوری یا حرکت وضعی داشته باشد. خورشید و ستارگان و ماه  به امر خداوند تسخیر می شوند و بدانید که امر و خلق به او تعلق دارند و امر و خلق تفکیک ناپذیرند و لازم و ملزوم یکدیگرند. بدون امر خلقی وجود ندارد.

امرالساعه نمی تواند  قیامت باشد قیامت دارای مراحل متعددی است و زمان بر است و نفخ فی الصور در چند مرحله صورت میگیرد و بعلاوه وَ مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّماوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ-اول که در روز قیامت زمین و جو آن که سماوات باشد در قبضه قدرت خدا است و دوم يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ روزی است که نفسی بار نفس دیگری را نمی کشد و امر در آن روز در ید  قدرت خداوند است و نیازی نیست که با یک کلمح بالبصر ایجاد شود. بنابراین امر الساعه  در قیامت موردی ندارد. امر الساعه رابطه مستقیمی با کن فیکون دارد و این بدان معنی است که در ایجاد کیهان  لحظه ای وجود داشته که مشمول قانون کن فیکون شده است  که بحث جالب و علمی در قرآن است که انشاءالله به آن می پردازیم. به امید دیدار مجدد .سید محمد تقوی اهرمی فروردین 1398 ویرایش جدید تیر ماه 1399-ویرایش جدید شهریور 1402

• قبلی
• بعدی