خلق الموت و الحیات و زمان رخداد آن در زمین اولیه

مقدمه نوشتار

تبارک الذی بیده الملک و هو علی کل شیی قدیر-الذی خلق الموت والحیاه لیبلوکم ایکم احسن عملا وهوالعزیرالغفور. در این آیه شریفه به خلق مرگ و زندگی اشاره شده است. مرگ و زندگی یکی از عوامل بقاء حیات است. به عبارتی از نظر علم زیست شناسی یکی از مولفه های تعریف حیات است. البته مرگ و حیات را دانشمندان وارد مولفه حیات نکرده اند و خداوند خلق مرگ و حیات را آغاز تکامل جانداران می داند که به ان می پردازم. آفرینش و حیات دو مقوله جدا از هم هستند. جهان مادی را خداوند خلق فرمود، و در تمامی هفت آیه خلق کیهان در شش دوره کلمه ثم استوی علی العرش ( سپس به مدیریت آن پرداخت) می آید و آیات به مقوله حیات در زمین به صورت شب و روز ختم می شود. به عبارتی خلق حیات از درون انبساط کیهان و از ذرات بنیادی آغاز می شود. وما لی لا اعبد الذی فطرنی و الیه ترجعون آغاز شده است و این مقدمات ایجاد حیات در زمین است. موت و حیات به معنی مرگ و زندگی است و از دید قرآن خلق برابر است با حیات به مفهوم جاندارکه در فارسی جان است، جاندار و بی جان یک مجموعه هم اهنگ هستند که حیات را در زمین شکل می دهند.
فاکتور های بیشماری منشاء حیات در زمین هستند. ایجاد کهکشان راه شیری ، منظومه شمسی، زمین و جو هفت طبقه آن سبع السموات حساب شده و برنامه ریزی شده خلق شده اند تا حیات در زمین شکل بگیرد. والشمس و والقمر بحسبان همه حساب شده برنامه ریزی فرموده که مهمترین مولفه حیات هستند. کلمات سماوات و الارض و هفت آسمان که در قرآن زیاد تکرار می شود می خواهد توجه انسان متفکر و متعقل را به چگونگی خلق حیات سوق دهد. کلمه لله ملک السموات و الارض بسیار در قرآن تکرار می شود و و در اغلب آیات در کارهای خیر و شر و قیامت می آید منظور توجه به اساس محیطی که محل زندگی و مرگ انسان است که متاسفانه هنوز سموات و الارض و سبع سماوات مفهوم واقعی خود را پیدا نکرده و تحت تاثیر القاءات تخیلی گذشتگان است که باعث دور کردن قرآن از علم شده است. اینکه چرا فرموده مرگ و حیات را خلق کردم و چه زمانی بوده و نقش آن در حیات چیست مورد بررسی قرار می دهم

یوم الاذفه و چرائی نزدیک بودن قیامت

مقدمه نوشتار

در آیات متعددی خداوند به انسان هشدار می دهد چندان فاصله ای با قیامت نداری تا دیر نشده فرصت ایمان به خدا را از دست نده. یوم الاذفه روزی که نزدیک است. آیه 18 سوره غافر می فرماید- وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ ۚ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَلَا شَفِيعٍ يُطَاعُ- (اى پيامبر!) مردم را از روز نزديك (قيامت) هشدار ده، آن‌گاه كه (از شدّت وحشت) جان‌ها به گلوگاه رسد، در حالى كه اندوه خويش فرو مى‌برند، (در آن روز) براى ستمكاران هيچ دوست دلسوز و هيچ شفاعت ‌گرى كه سخنش پذيرفته باشد وجود ندارد.-ترجمه رایج است که همه مفسرین به استناد دیدگاه صدر اسلام آن را بیان می کنند. در حقیقت روی تذکر و هشدار خداوند تاکید شده و به چرائی نزدیک بودن یوم الاذفه روزی که قیامت نزدیک است اشاره ای نشده در حالی که در آیات بیشمار نزدیک بودن قیامت برای انسان را به وضوح شرح داده است. بعلاوه در ترجمه آیه هم ایرادی است که مترجمین در واقع تفسیر آن را در ترجمه می نویسند که ترجمه اصلی را در پایان نوشتاراشاره می کنم. مفهوم این آیه این است که فاصله شما تا قیامت باندازه عمر باقی مانده شما است. به عبارتی مرگ مساوی است با ورود به قیامت یا واضح تر بیان کنم مرگ حائل زندگی دنیا و رخداد قیامت است. در نوشتار قیامت از دیدگاه علم کوانتوم و قرآن و چند نوشتار مشابه در باره اینکه انسان بعد از مرگ به صورت اطلاعات در می آید و به روش کوانتومی تله پور تیشن زنده می شود و در نوشتار های
حیات برزخی تخیلات یا واقعیت قرآنی و برزخ تا قیامت لحظه ای بیش نیست به کوتاه بودن زمان مرگ تا قیامت پرداخته ام. با برخورد به چند آیه دیگر به این نتیجه رسیدم که مرگ حائل بین زندگی دنیا و قیامت است. این در حقیقت تکمیل نظریه قبلی برزخ تا قیامت زمانی ندارد است که قرآن در آیه یوم الازفه و چند آیه دیگربه آن پرداخته است. 

طین لازب و راز پیچیده حیات در قرآن

مقدمه نوشتار

کلمه طین لازب در آیه 11 سوره صافات آمده که ارتباط مستقیم با آیات قبل دارد-این آیه و چند آیه قبل که به خلقت جو زمین و حفاظ آن می پردازد و متاسفانه مفهوم واقعی آن کاملا دگرگون شده است که به آن می پردازم.-فَاسْتَفْتِهِم أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ-پس (ارتباط با آیات قبلی) از مردم دانا بپرس- استفتاء از کسانی می پرسند که جواب منطقی بتواند بدهند مانند فتوائی که علماء در احکام دین می دهند به مردم دانا می فرماید که به جو زمین و نقش آن در حیات آن آگاه باشند و این مربوط به همه زمان ها است تا واقعیت علمی حیات و رابطه آن با حو زمین آشکار شود-

و آیا خلقت جو هفت طبقه با حفاظ آن که در آیات قبل شرح داده است اهم اشد خلقا مهم و سخت ترین خلقتی که ما انجام داده ایم یا خلقت آنان ( اشاره به مردم و انسان ها است ) در سنگ رس آبگیر(سنگی که با آب گل چسبنده درست می کند). در آیه 27 سوره نازعات و57 سوره غافر خلقت جو زمین را از خلقت مردم اشد و اکبر یعنی سخت تر و بزرگ تر می داند که با آیه فوق ظاهرا در تناقص است و احتمالا از این جهت است که مفسرین در ترجمه این آیه دچار اشتباه شده اند و خلقناهم من طین لازب را به غیر انسان حتی به ملائکه ربط داده اند که در آسمان هستند. أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها- آیا خلقت شما سخت تر است یا جوی که بنا کردیم. در آیه دیگر می فرماید- لَخَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَکْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ دلیل این تناقص ظاهری را بررسی و پیدا کنیم. ترجمه رایج این آیه هم اشاره کنم و آیات قبل هم مرور و به ادامه بحث بپردازم- ترجمه آیه 11 سوره صافات- پس [از كافران] بپرس آيا ايشان [از نظر] آفرينش سخت‏ترند يا كسانى كه [در آسمانها] خلق كرديم ما آنان را از گلى چسبنده پديد آورديم.