خلقت انسان در قرآن و تصورات غلط

مقدمه نوشتار

هرکس با ذهنیت خود تصوراتی خاص در باره آیات متشابه بر باور خود نشانده و با این تصورات ذهنی وارد مطالعه قرآن می شود. مطابق تصورات غلط ذهنی مربوط به هزار و چهار صد سال پیش که امثال ابن عباس تفسیر کردند و نسل اندر نسل به ما منتقل شد باوری برای خود ساخته ایم که جنبه اعتقاد و قطعیت یافته به خود گرفته می خواهیم قرآن را مطالعه کنیم، بنابراین سعی می کنیم که نظرات غلط خودمان را بر قرآن تحمیل کنیم و می نویسیم این از جانب خدا است. مثال ساده را می زنیم. آیه ولقد خلقنا الانسان من صلصال من حما مسنون. این رخداد در چه زمانی اتفاق افتاده و شرایط جوی و وضعیت زمینی که برای اولین بار انسان شروع به خلق شدن می کند به چه شکل بوده است. ما کاری به شرایط و وضعیت زمین نداریم چرا که برای درک این مطلب به روایات و نظر گذشتکان مراجعه می کنیم و سخنان آنها برای ما حجت است و علوم طبیعی هر چه می خواهد بگوید. قطعیت ندارد نباید توجه کنیم ممکن است تغییر کند.

این تعصب را در باره نظر گذشتگان که ممکن است قطعیت نداشته باشد نداریم. هنوز بعد از هزار و چهارصد سال تا کنون بر روی بسیاری از موضوعات کار نکرده ایم چون ضرورت ایجاب نمی کرده است. حیات در زمینی که ما زندگی می کنیم به وقوع افتاده است. کلمه بداء خلق الانسان من طین بیانگر این است که خلقت انسان در زمانی و از چیز اولیه آغاز شده است. آیا باور نداریم که قرآن آیات را تنها برای مردم صدر اسلام نازل نکرده و انسان نسل ها آینده نیز مورد نظر ذات بایتعالی بوده است یا خیر. مفاهیم انس، جن، انسان، بشر، آدم. جان در کدام مرحله خلق اطوراکم خلق شده اند. آیا خواننده قرآن به اصل فیکسیسم اعتقاد دارد و یا اصل تحول انواع را قبول دارد. قرآن به کدام نظردارد. چرا مفسرین محترم نتوانسته اند دوگانگی مفاهیم موضوعات بیشماری را حل کنند؟ ما به عنوان یک محقق می خواهیم بدانیم قرآن چه می فرماید. چطور می توانیم به این مقصود برسیم بدون اینکه تصورات ذهنی بر واقعیت قرآنی تاثیر بگذارد. قرآن آیاتی خاصی دارد که دقیقا محل بروز رخداد اولیه خلقت انسان را بیان می کند. ما به این موضوغات تا کنون فکر نکرده ایم. چرا خداوند صلصال و صلصال کالفخار و طین و طین لازب را مثال میزند. کدام یک از مفاهیم بالا تراب هستند آیا انسان می تواند از نظر علمی از خاک و یا رس خلق شده باشد. آیا ساختار مادی انسان از آب خلق شده است و معنی جعلنا کل شیی من الماء حی می تواند معنی تمام موجودات زنده از آب خلق شدند را بدهد. آیا تا کنون روی این موضوعات ساده فکر کرده ایم. در این مورد می خواهیم با خوانندگان محترم درد دل کنیم چرا تحولات هزار ساله علوم طبیعی را در ترجمه ها و تفاسیر دخالت نمی دهیم؟ چرا نظر گذشتگان را به روز رسانی نمی کنیم آیا به حرف های آنها به اعتقاد بالاتر از قرآن رسیده ایم. ادامه می دهیم

خلق من الماء بشرا چه مفهومی دارد

اگر ما ابزار تحقیق و بررسی خود را بر اصل علوم طبیعی بنا کنیم دلیل آن این است که اول خدا خود خالق علم است و هیچ چیز غیر علمی نباید در قرآن وجود داشته باشد و دوم بسیاری از آیات متشابه قرآن در باره پدیده های طبیعی نازل شده و قرآن همه را مانند قرآن آیات می نامد و قرآن را با آن مقایسه می کند و آن ها را سبع المثانی یا قرآن ثانی می داند. همان طور که مومنین با خواندن کلمات قرآن و تفکر در باره آن ها از عظمت آن عبارت یا کلام رعشه بر اندامشان می افتد. خداوند می فرماید با دیدن پدیده های طبیعی هم مانند آیات قرآن رعشه بر اندام مومنین می افتد و باعث تقویت ایمان آنها می گردد سبع المثانی و القران کریم. ضمیر من در سایر آیات در دو وجه معنی آمده است وجه های غالب "از" است و "در" که هیچ مفسری روی آن فکر نکرده مثال می زنم. همه مفسرین در آیه زیر من را "از" و ماء را آب مرد و بشر را هم انسان کامل گرفته اند.
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا- فرقان 54-او كسى است كه انسان را از آب آفريد و او را داراى پيوند نسبى و سببى گردانيد (و نسل او را از اين دو طريق گسترش داد)، و پروردگار تو همواره تواناست.-تفسیر نور-اکثر مفسرین معنی صهر و نسب را چنین تعریف می کنند: عبارت زیر را عینا که در سایت های زیادی تکرار می شود نقل میکنم.
"نسب" پيوندى است كه از طريق زاد و ولد به وجود مى‌آيد، نظير پيوند پدر و فرزند و برادران با يكديگر. كلمه‌ى «صهر» به معناى داماد است و دامادى پيوندى است كه بين يك مرد و يك خانواده‌ى ديگر به وجود مى‌آيد، مانند پيوند داماد با بستگان همسرش كه در اصطلاح به آن خويشاوندى سببى مى‌گويند. در تفسیر این آیه روایتی بیان می شود که منظور آیه است.
پيامبر (صلى الله عليه وآله) فرمود: پس آن را خدا دو قسمت كرد (منظور ماء است). نصف را در عبدالله بن عبدالمطلب قرار داد و نصف را در ابى طالب. پس من از نصف آن آب و على از نصف ديگر خلق شد؛ پس على برادر من در دنيا و آخرت است. سپس اين آيه را خواند: «و هو الذى خلق من الماء بشراً فجعله نسباً و صهراً»؛ بحار الانوار، ج 15، ص 13، باب 1، ح 16.همه این تفسیر را از گذ شتگان نقل می کنند و برای اولین بار ابن عباس آن مطرح و پایه تفاسیر قرار گرفته است.

محمد بن العباس بعد از چهار واسطه از حکم بن ظهیر او از سدى او از ابومالک و او از ابن عباس نقل نماید که این آیه درباره رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم و على مرتضى علیه ‌السلام نازل شد زیرا پیامبر دختر خود فاطمه ع را براى على که پسر عمّ وى بود تزویج فرمود که در عین نسب خویشاوندى داماد پیامبر هم گردید.

حال که ریشه اصلی این تفسیر از ابن عباس مشخص شد این سوال پیش می آید آیا این تفسیر واقعا می تواند مفهوم واقعی این آیه باشد یا تصورات ذهنی ابن عباس بوده و ما آن را با ذوق و شوق بسط می دهیم. در اکثر آیات متشابه قرآن این نارسایی دیده می شود و جالب است که سر نخ همه تفسیر آیات متشابه به جناب ابن عباس بر می گردد. آیا این تفسیر می تواند با علم مطابقت داشته باشد. چه اقدامی مفسرین محترم برای حذف این قبیل روایات از متن های جدید که در فضای مجازی را پر کرده و وجهه شیعه را خدشه دار می کند انجام داده اند. آیا نطفه که همه مفسرین آب مرد معنی کرده اند بدون دخالت و نقش ماده امکان پذیر است ما برای توجیه آن بگوئیم منظور آب مرد و زن است.

ایرادات تفسیر آیه فوق

اگر تفسیر این آیه درست باشد اولین ایراد تناقص در آیات خلقت انسان در قرآن است. خلق من الماء بشرا با خلق الانسان من صلصال و خلق الانسان من طین هم آهنگی ندارد. این تصورات از آیه خلق الانسان من ماء دافق (خلق با ضمه خ به معنی خلق اخلاقیات و ویژگی های معنوی با خلق ساختار تشکیلاتی هم زمان از نطفه ار.ان.ای در سنگ رس است) منشاء شده که می تواند منظور آیه نباشد. اینکه خداوند یک بار انسان را از آب و در جای دیگر از خاک ذکر می فرماید تناقص در برداشت ما از آیات خلقت انسان است باید با تفکر و تعقل در سایر آیات این سوء برداشت اصلاح شود. از آنجائیکه در صدر اسلام و برای اولین بار ابن عباس ماء دافق و نطفه را آب مرد معنی کرد در ذهن ما نقش بسته و در همه آیات از جمله من الماء بشرا را اثر خود را گذاشته است. برای بررسی ای سوء تعبیر می توان به آیات 7 تا10 سوره سجده مراجعه کنیم و سپس تناقص علمی آن را بررسی می کنیم.

الَّذي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طينٍ - ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهينٍ - ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فيهِ مِنْ رُوحِهِ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَليلاً ما تَشْكُرُونَ-

آیه 7 این سوره را بررسی می کنیم. الذی احسن کل شیء خلقه- خداوند است که تمامی ملزومات لازم برای خلقت انسان را به نحو شایسته و دقیق خلق کرد ( زمینه شروع خلق انسان را فراهم کرد). احسن کل شیی خلقه چه می تواند باشد. انسان کجا باید خلق شود؟ در زمین، پس باید زمین طوری خلق شود که تمامی عناصر شیمیائی مورد نیاز و شراط محیط واکنش ها و پیوند ها و مواد آلی مورد نیاز شروع خلقت حیات در دسترس باشد. برای خلق زمین هم باید کیهان طوری خلق شود با برنامه ریزی تدوین شده تا منظومه شمسی و سیارات جانبی که در تثبیت مدار زمین موثر هستند خلق شوند. این آیه در کمال سادگی مفهوم بسیار ی را در خود نهفته دارد. از کجا این مطلب را می گویم. آیات دیگری این موضوع را تائید می کند. آیه 51 سوره اسراء- خداوند در جواب کافران که می گویند آیا وقتی ما مردیم و استخوان های ما پوسید و خاک شد دو باره زنده می شویم- قُلْ كُونُوا حِجارَةً أَوْ حَدِيداً- أَوْ خَلْقاً مِمَّا يَكْبُرُ فِي صُدُورِكُمْ فَسَيَقُولُونَ مَنْ يُعِيدُنا قُلِ الَّذِي فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ– بگو اگر از سنگ باشید یا آهن و یا هر چه که در خیال خود می پرورانید، می گویند چه کسی ما را باز می گرداند(به همین وضعیت فعلی زنده می کند) بگو کسی که شما را برای نخستین بار از انبساط کیهان باز کرد( به صورت ذرات بنیادی برای خلق ماده و سر انجام عناصر اصلی ساختار مادی شما و برای خلق ماده باز یا انبساط یافتند ). حضرت ابراهیم می فرماید و مالی ما اعبد الذی فطرنی و ایه ترجعون . چرا خدائی که من را از انبساط کیهان باز کرد را نپرستم. فطرنی خلق کردن معنی نمی دهد. ایجاد از انبساط کیهان است، آیه اول سوره فاطر این را تائید می کند. بنابراین احسن کل شیء خلقه از داخل انبساط کیهان که محدوده احدیت است ملزومات خلقت انسان شروع به خلق شدن می کند تا در زمین شرایط خاص شروع خلقت انسان در سنگ رس فراهم شود. این آیه اثبات می کند که نظر برخی دانشمندان زیست شناسی که اولین نطفه حیات از خارج از زمین به زمین منتقل شد را رد می کند. ترکیبات اولیه ایجاد اولین نطفه حیات که شروع خلق انسان است در درون سنگ رس و در همین زمین ایجاد شد. آیه بعد می فرماید. پیدایش حیات از دید قرآن

وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طينٍ

در مرحله دوم که شرایط خلق حیات و درون آن انسان فراهم گردید ترکیبات مورد نیاز اولین نطفه حیات شروع به ایجاد می کنند. ترکیبات اولیه حیات اسید های آمینه خوراکی بیست نوع و همه از نوع آلفا، نوکلئوتید ها ( قند ها ،فسفات هاو چهار باز اولیه ساختار ار.ان.ای) و دیگر ترکیبات و همه به صورت ساده در بخار آب فراوان به وجود آمدند.، آیه 9 و 10 سوره فصلت می فرماید زمین را در دو دوره خلق کردم و زمین شروع به سرد شدن می کند و پوسته جامد بر روی زمین گداخته قرار می گیرد و اقوات غذای روی آن و در سنگ رس در چهار دوره زمان بر برنامه ریزی می شود. قدر فیها اقواتها فی اریعه ایام. در این چهار دوره ترکیبات دوره بداء خلق الانسان من طین ایجاد می شوند. ضمیر من در این آیه و سایر آیات خلقت انسان معنی "در" می دهد. آیه 9 و 10 سوره فصلت دقیقا زمان و محل وقوع رخداد شروع خلق الانسان من طین را بیان می فرماید- به مقاله-پیدایش زمین و تئوری جدید از نظر قرآن مراجعه فرمائید.
وقتی ذهن را از تخیلات و تصورات گذشتگان خالی کنیم و سپس به مطالعه این آیات بپردازیم و علم روز را ابزار بررسی قرار دهیم، می توانیم به مفهوم واقعی خلقت انسان در قرآن نزدیک شویم و اعجازعلمی قرآن را از پشت پرده تحجر و تعصب به نظر گذشتگان آشکار سازیم. وقتی قرآن از بشر و انسان نام می برد انسان و بشر کامل مد نظر نیست. ساختار انسان و بشر در حال شدن است. در این دوره ترکیبات ساده اولیه نخستین نطفه حیات فراهم می شود ولی برای پیوستن این ترکیبات ساده به هم و ایجاد زنجیره پلیمر مولکول ار.ان.ای باید مرحله خلقت انسان ادامه یابد. مرحله بعد باید دو اتفاق رخ دهد. ایجاد پروتئین و کد بندی ساختار ار.ان.ای از ترکیبات ساده. به ادامه آیات توجه فرمائید.

ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهينٍ

کلمه نسله می تواند به انسان و یا چیزی که از دوره بدا خلق الانسان من طین ایجاد شده و باید ادامه یابد بر گردد. البته انسان که می خواعد خلق شود و هنوز چیز قابل ذکری نیست.

هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا
إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا

آیا در روزگار زمانی نگذشت که انسان چیز قابل ذکری نبود ما انسان را از نطفه امشاج خلق کردیم و خصوصیات نبتلیه در آن (او را از حالتی به حالتی ديگر و شکلی به شکل ديگر در مي آوريم) قرار می دهیم و سپس شنوائی و بینائی را در او قرار دادیم.

سیاق آیات روند رخ داد خلقت انسان در سنگ رس را بیان می فرماید و نسل بعدی انسان در حال شدن است زیرا به سلاله در آب کم اشاره می کند. آب سلاله ندارد، چیزی در آب است که رسوب می کند. اگر ماء مهین را آب مرد بگیریم که گرفته اند. منی مرد در آب شناور است و بدون آب اسپرم می میرد، اگر سلاله را اسپرم مرد بگیریم آیا نسل های انسان از اسپرم مرد پا گرفته اند و خداوند متعال از لقاح اسپرم با اوول زن خبر نداشته، بنابراین این تصور غلط است.

مهین اب کم است، دادن لقب پست و بی مایه به اسپرم توهین به انسان است که از آبی پست خلق شده است در حالی که اسپرم شاهکار خلقت و منتقل کننده اطلاعات ژنتیکی به اوول زن دیگر شاهکار خلقت خدا است. سلاله رسوب ترکیبات شکل گرفته ار.ان.ای است که قرآن آن را رسوب حما مسنون می نامد. و رسوب هم باید در آب کم صورت گیرد. خداوند دو مطلب مهم علمی را که دانشمندان زیست شناسی هنوز در جستجوی آن هستند. اول نخستین نطفه حیات در آب فراوان دریا و اقیانوس نمی تواند شکل گیرد. بلکه در درون لایه کریستال سنگ رس داغ، صلصال کالفخار و دوم محیطی که ترکیبات ساده مونومر به پلی مر تبدیل می شوند باید محیطی داغ باشد تا مولکول های اب که از پیوند دو مولکول ساده اسید آمینه آزاد می شوند بیرون رونده باشد باید بخار شود و رسوب بر جای گذارد. نسل بعد از بدا خلق الانسان من طین را در آب کم قرار داد، در رسوب حما مسنون

گرفتاری این آیات بر سر ضمیر من است که مفسرین محترم به فکرشان خطور نکرده که ممکن است من معنی "در" هم بدهد. البته بدون آگاهی علم زیست شناسی رسیدن به این واقعیت دشوار است چه رسد به جناب ابن عباس که سر نخ نطفه، ماء مهین و ماء دافق به معنی آب مرد به ایشان بر می گردد. جز این راه دیگر برای تفسیر این کلمات نبود ولی ما چرا در آیات خلقت انسان با دید علمی روز نگاه نمی کنیم. مولکول ار.ان.ای کد بندی شده و به صورت زنجیره پلی مر از رسوب حما مسنون که در سنگ رس خلق شد بیرون می آید . دلائل و شواهد علمی نشان میدهد که این نطفه اولیه حیات ریز ترین موجود حیات و از جنس خانواده ویروس کرونا بوده است و برخی از این ویروس ها و نسل بعد از آن باکتری ها در حرارت بالا می توانند به زندگی خود ادامه دهند. این ویروس بشر است و انسان در حال شدن که خداوند آن را سامان می دهد تا از مراحل سه نوع باکتری پر کاریوت ها عبور کند و به نطفه تکامل یافته با ژنوم کامل دی.ان.ای که غشاء هسته ای و سلولی قرار مکین را دریافت می کند. و جنسیت نر و مادگی در ژنوم آن قرار داده می شود.

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلآئِكَةِ إِنِّى خَالِقٌ بَشَراً مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ فَإِذَا سَوَّيْتُه وَنَفَخْتُ فِيه مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَه سَاجِدِينَ-و هنگامی که خداوند به ملائکه ( قوانین طبیعت و مولکول های ماموریت دار که حامل امر خدایند، به ماهیت ملائکه در قرآن مراجعه فرمائید) فرمود من خالق بشری در کریستال سنگ رس و از حما مسنون هستم آن گاه آن را سامان دادم و روح خودم (امر خداوند برای فرماندهی ژنوم ساختار بشر به سوی تکامل انسان و ظهور آدم) به او سجده کنید. یعنی این نطفه تکامل یافته نیاز به ادامه تکامل دارد و ملائکه تسلیم ساختار بشر قرار گیرند تا روند تکامل بتواند به راه خود ادامه دهد. از این آیه این را استنباط می کنیم که خداوند چیری که از حما مسنون بیرون آمده را بشر می داند که دارد ساخته می شود.
ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فيهِ مِنْ رُوحِهِ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَليلاً ما تَشْكُرُونَ

 این آیه مراحل چهارم و پنجم رخداد خلقت اولیه انسان است. نطفه اولیه حیات که از کریستال سنگ رس بیرون آمد در پروسه سویته قرار می گیرد و در سه دوره پانصد میلیون ساله در سه دوره تاریک های زمین اولیه که لازمه رشد و تحول آن ها بوده است باید حاکمیت زمین را در اختیار بگیرند ولی در آب و بیرون سنگ رس.
 باران های سیل آسا رسوبات حما مسنون را به داخل آب فراوان می شویند و نطفه اولیه حیات در آب به روند تکامل خود ادامه می دهند. این ها همه بشر هستند. یعنی ساختار تشکیلاتی انسان در حال شدن. به استناد آیه خطاب به ملائکه. سامان که یافتند ابتدا روح خدا را به عنوان دستور و امر خدا در ژنوم موجودات زنده مستقر می شود یعنی از نطفه اولیه که سامان داده شد نطفه تکامل یافته می شود علقه که روح یعنی دستور خداوند در ژنوم تکامل یافته از ار.ان.ای به دی.ان.ای تبدیل شده فرماندهی تکامل بشر به سوی انسان با دخالت و خواست خداوند انجام می شود و دخالت طبیعی وحود ندارد.

 دخالت خدا و با برنامه ریزی مدون نسل هایی که از بشر به صورت نسبی و صببی شکل می گیرند و بر خلاف نظریه تکامل داروین نسل های صببی به همان وضعیت ساختاری باقی می مانند و منقرض نمی شوند. غذا به صورات مولکول های ساده اقوات به فراوانی در اختیار است و مبارزه برای غذا و بقاء نسل در تکامل قرآن وجود ندارد. بلکه همه برنامه زیری تدوین شده خدا است و دستور خداوند در درون ژنوم آن ها بسوی تکامل تعیین شده هدایت می کند. اشاره به خلق بشر در آب و قرار دادن نسل های سببی و نصبی اشاره به شاخه های اصلی و فرعی تکامل است که برای بقاء حیات باقی می مانند. هم اکنون اجداد کهن جانداران در حیات زمین ویروس ها و باکتری ها اولیه همه خود را در محیط مورد نظر وفق داده و به ماموریت خود ادامه می دهند. همه می دانیم که باکتری و ویروس ها نسل اولیه خلقت حیات بودند و اکنون در بدن موجودات زنده و در خاک و درون اقیانوس ها هر کدام شرایط زیست محیطی خود را یافته اند و زنده هستند . غذا به اندازه کافی در اختیار است و نزاعی هم بر سر غذا و بقاء ندارند و تنازع و بقاء در تکامل قرآن راهی ندارند. کرم هزار پا اجداد بشر است که نسل صبی او است هنوز هم در بقای حیات برای نوادگان خود در تلاشند. باکتری ها دیگر اجداد بشر در بدن به صورت میلیاردی در حال خدمت هستند. البته تعدادی هم با بی احتیاطی و عدم رعایت بهداشت بلای جان ما می شوند و اگر در ژنوم ویروس دست کاری ژنتیکی صورت گیرد خسر خسرانا مبین متوجه انسان می شود که نمونه آن ویروس کرونا است.

 بشر( در حال شدن) روح خدا را می گیرد و می شود علقه ولی اعضای بدن ندارد. و در انشاء بعد خداوند اعضای بدن به بشر در حال درست شدن عنایت می فرماید.

 وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَليلاً ما تَشْكُرُونَ و قرار داد گوش و چشم و قلب در شما شاید عقل خود را به کار بیاندازید و حقیقت را دریابید و شکر گذار باشید. اعضاء بدن بعد از ولوج روح در بدن قرار می گیرد که نمی تواند ارتباطی با جنین و تحوالات رشد آن داشته باشد. حال آیه زیر را با دیگر مرور می کنیم و قضاوت با کسانی است که نعمت یعقلون و یتفکرون را بکار می برند - وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا- خداوند است که بشر را در آب خلق کرد و نسل های سببی و صهری اصلی و منشعب شده را در آن قرار داد و خداوند بر این کار توانا بود. به مقاله تکامل داروین و تکامل قرآن و تفاوت آن ها مراجعه فرمائید. پایان پروسه تکامل رخداد خلقت انسان از سنگ رس و حما مسنون را در ایه زیر که نتیجه این نوشتار است مطالعه فرمائید-36 سوره قیامت.

أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَى ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنثَى- أَ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلى‌ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى‌ -آیا انسان می پندارد همین طور بدون مواخذه رها می شود. آیا او نطفه تقدیری نبود که مقدر می شود و سپس علقه شد، پس سامان می یابد و در آن جنسیت نر و مادنگی قرار داده می شود. برای اولین بار کروموزوم جنسیتی در علقه مستقر می شود و این نطفه تکامل یافته در جنین به عنوان آویزه نیست و نطفه یوکاریوت است که نفس واحده است و همه موجودات زنده گیاهی و جانوری از آن منشاء می شوند. برای تائید این نظریه نیاز است به سایر آیات در این زمینه هم سری بزنید. در پایان برای اطمینان بیشتر به این نظر به آیه زیر که در بالا هم اشاره شد دقت فرمائید که خلاصه بحث ما را در خود دارد. آیات متشابه قرآن هم دیگر را تکمیل می کنند و با هم دیدگاه قرآن در خلقت انسان را بنا می کند.

هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا-زمانی که بداء خلق الانسان من طین بود و هنوز نطفه نشده بود و از حما مسنون و در سنگ رس بیرون نیامده بود.وجود داشت ولی قابل ذکر نبود. نطفه امشاج اولین نطفه حیات

إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا-نطفه امشاج اولین مولکول ار.ن.ای تازه خلق شده که خصوصیات نبتلیه را داشت و دوره تا نفخ من روحی را گذراند و علقه شد و سپس اعضای بدن دریافت کرد

إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا- ما راه (رسیدن به تکامل ) او را هموار کردیم، آیا او شکر گذار (تحولات خلقت انسان است) یا پوشاننده حقایق آن.

در مقاله تکامل داروین و تکامل قرآن و فرق بین آنها. مراجعه فرمائید. سید محمد تقوی اهرمی 17/2/1400

• قبلی
• بعدی