روح و تصورات ذهنی کهن خلاف قرآن

مقدمه نوشتار

سوالاتی که خوانندگان محترم به کرار مطرح می کنند و برخی ادعا دارند روح مرده را دیده اند و حوادثی درطبیعت مشاهده نموده که به جن ارتباط می دهند. در این نوشتار که در حقیقت پاسخ به شبهات است به سه مطلب روح، ملائکه، جن و مقصورات در سه مقاله جداگانه می پردازم می پردازم.
بسیاری ادعا می کنند روح مرده در برابرشان تجسم کرده آیا می تواند حقیقت داشته باشد.
خیر مطابق آیات قرآن بعد از مرگ روح که دستورخداوند است رابطه اش با مرده قطع می گردد. برای درک این واقعیت با هم به بررسی آیات روح می پردازیم.
روح در ادبیات انسان از قدیم الایام از کتاب های آسمانی در اذهان شکل گرفته و هر کس برای آن مطابق دانائی روز و تصورات ذهنی منطبق بر آن مطلبی بیان داشته است. روح مقوله جهانی است و در هر دینی بر حسب تصورات ذهنی گذشتگان تعریف آن شکل گرفته است .قرآن کلام دست نخورده خداوند واضح ترین و علمی ترین تعریف را از روح بیان فرموده است. برای درک موضوع روح باید ذهن را از تصورات پیشین خالی کرد و به آیات قرآن با دید روز نگاه کرد. روح در قرآن یک تعریف کلی دارد. آیه 85 سوره اسراء
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا- و از تو درباره‌ روح مى‌پرسند. بگو: روح از سنخ امر خداوند است و ما از علم آن به شما اندک داده ایم. بنابراین برای درک مفهوم روح باید بدانیم امر خداوند چیست و در کدام آیه بیان شده است . کلمه روح 20 مرتبه در قرآن تکرار شده و روح که حامل امر خدا است در آیات مختلف ماموریت های مختلفی دارند و ما به دنبال روحی هستیم که به امر خداوند در موجودات زنده نفخه شد. موضوعات دیگر روح که گسترده است در این نوشتار به آن نمی پردازم. ابتدا به موضوع امر در آیات نگاه گنیم.

امر خدا چیست

انَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُون هنگامی که اراده خداوند بر استقرار امر در چیزی مقرر گردد گوید باش و می شود. امر دستور خداوند است.

بدیع السموات والارض واذا قضی امرا فانما یقول له کن فیکون. خداوند ابداع کننده کیهان از هیچ و هنگامی که برنامه و طرح امر او بخواهد جامه عمل بپوشاند می فرماید باش و در یک آن می شود. امر بر اساس طرح از پیش تدوین شده صورت می گیرد قضی امرا یعنی خداوند ابتدا برنامه ای تدوین شده اراده فرموده و جرقه فرمان زده می شود.

إِنّا کُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَروَما أَمْرُنا إِلاّ واحِدَةٌ کَلَمْحٍ بالبصر-کل شیی به دو مفهوم در قرآن آمده کل ماده یعنی جهان ماده و دیگری هر چیز مادی با برنامه ریزی مدون خلق شده است و امر خداوند امر واحده در خلق کیهان است برای اجرا در یک چشم به هم زدن جامه عمل می پوشاند.

وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ-غیب جهان مادی از آن او ست و امر الساعه جز در کسری از یک ثانیه و یا نزدیک به آن به وقوع می یابد و بدرستی که خداوند بر کل ماده قادر است. این ترجمه لغت به لغت است و تفسیر آن می شود کیهان از عالم غیب ماوراء جهان مادی که از آن خداوند است در کسری از ثانیه با امرالساعه تحقق یافت. خلقت کیهان از احدیت و صمدیت آغاز شد.

این سه آیه در باره رخداد مه بانک است که با امر خدا آغاز شد و کسری از ثانیه همان ابتدای بروز امرتا ابتدای انبسط کیهان است. هادرون ها مطابق نظریه قرآن در هفت دوره ایجاد می شوند که به استقرار کوارک ها در جلد منجر می شود که اشاره به نوترون ها است که به کله شیطان رئوس الشیاطین تعبیر شده است. سپس کیهان در شش دوره خلق می گردد. قدر با فتحه ق و سکون دال می شود اندازه و قدر با فتحه ق و دال می شود تقدیر یا برنامه . بنابراین این یک امر واحده بود که منجر به خلق کیهان شد. امر واحده امر تک و کاملا استثنائی بود و با سایر امر ها فرق دارد. این امر الساعه است امری که در آن محقق گردید الساعه قیامت نیست از نظر معنی مانند خلق الساعه است به معنی ایجاد به یکباره، کسری از ثانیه به وقوع پیوست. از سنخ کن فیکون است و مختص به خودش یعنی به امر واحده.

ان ربكم الله الذي خلق السموات والارض في سته ايام ثمّ استوي علي العرش يغشي الليل النهار يطلبه حثيثاً والشمس و القمر و النجوم مسّخرات بامره، الا اله الخلق والامر تبارك الله رب العالمين. آفریدگار شما است که کیهان را در شش دوره خلق نمود سپس به مدیریت و سامان دادن آن می پردازد شب در پی روز و روز درپی شب ظاهر می شوند و خورشید و ماه ستارگان را با امر خود مسخر فرمود آگاه باشید که خلق و امر هر دو به خدا تعلق دارد تبارک الله رب العالمین.

خلق و امر تفکیک ناپذیرند و خلق بدون امر وجود ندارد. اتم ها با قوانین مادی شکل گرفته اند و امر قوام و پایداری آنها را سامان می دهد. این امر ثابت در کیهان گذاشته می شود. خلق فسوی خداوند ابتدا خلق می کند و سپس با مدیریت خودش سامان می دهد. به مقاله زیر مراجعه فرمایید امر خدا و نقش آن در ساختار مادی کیهان. کیهان با امر خداوند خلق می شود و امر خاصی برای مدیریت آن در آن ابقا می شود و حال طبق آیه 12 سوره فصلت هفت جو زمین که حیات را در بر دارد بنا می شود و امر خداوند علاوه بر این امر ثابت برای بقا حیات در طبقات جو زمین استقرار می یابد. این امر با وی در آن نهادینه می شود بنابراین امر ها هرکدام مفهوم خاص خودش را دارد. ما تا این جا دو امر داشته ایم. امرالساعه و امر و خلق. این دو امر به بنای هفت جو زمین منجر شد و خداوند در هر طبقه از جو زمین امر خود را وحی می فرماید که امر بقاء حیات است.

فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاء أَمْرَهَا وَزَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ
آنگاه ( در آیات قبل روند شکل گرفتن جو زمین و زمین را بیان فرمود و در این آیه سماء دودی و یک پارچه را به هفت طبقه برنامه ریزی می فرماید فقضاهن) هفت آسمان را در دو دوره برنامه ریزی بنا کرد و امر خود را در هر طبقه وحی فرمود و جو زمین را به نور ستارگان مزین کرد و آن را محافظت می فرماید و این برنامه ریزی آن عزیز دانا است. این امر ویژه بقاء حیات است که مجددا و جدا از دو امر قبل وحی می فرماید. زمین در دو دوره خلق می شود و جو زمین هم در دو دوره مقدر می گردد و رواسی (پوسته جامد زمین ) را روی آن می پوشاند .آیه 10 سوره فصلت.

وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِينَ- پوسته جامد زمین را بر روی آن قرار داد و برکت سنگ رس را در آن نهاد و اقوات را برای نیازمندان به آن برنامه ریزی و اجرا نمود. امر واحده، امر مستقر در کیهان و امربقاء حیات همه در ارتباط با خلق کیهان است که به حیات منجر می شود. ثمّ استوي علي العرش يغشي الليل النهار يطلبه حثيثاً-کیهان را خلق فرمود و سپس به سامان دادن آن پرداخت تا شب و روز و خورشید را که عامل اساسی حیات در زمین است به وجود آورد. یک امر دیگر وجود دارد که امر حیات است. این امر هدفی است که کیهان برای آن خلق شد و کان عرشه علی الماء و طرح و مدیریت خلق کیهان قبل از خلق آن بر ایجاد آب قرار داده شده بود.

دانشمندان محاسبه کرده اند که اگر درجه حرارت که عامل اصلی خلق ذرات بنیادی بود در ایجاد نوترون ها کمی زیاد یا کم بود تنها دو عنصر هیدرژن و هلیوم ایجاد می شدند و کیهان نمی توانست ادامه حیات دهد. تمامی 114 عناصر شیمیائی از دو عنصر 1و 2 جدول مندلیف شکل گرفتند و همه در حیات زمین خود را نشان دادند، عظمت بزرگی کیهان در عظمت کوچکی پدیده های حیات در زمین خنثی گردید. خداوند بنای سموات و الارض یعنی هفت جو زمین را با عظمت یاد می کند که به خود فتبارک الله رب العالمین خطاب می کند.

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ- خداوند است که زمین را برای شما محل استقرار وروزی قرار داد و جو زمین را بنا رد و شما را به شکل های گوناگون در آورد (از شکل های مختلف گدر داد) تا بهترین شکل و صورت دهی را ( در پروسه تکامل به شما عنایت فرمود) پس تبارک الله رب العالمین. 40 غافر-صورکم فاحسن صورکم

خداوند شاهکار کل خلقت خود را در زمین به نمایش می گذارد و آن را سبع المثانی می نامد که کتابی است که پدیده های درون آن را آیات مانند آیات کتاب قرآن می داند. امر حیات همان وحی امر خدا در سماء (مجموعه هفت طبقه جو زمین) زمین است که امر بقاء حیات است چرا که آن را در درون حفاظ قرار داد تا از گزند نیرو های سرکش عواملی که برای حیات زیان بخش هستند محافظت کند. علاوه بر این امر روح خود را که مهمترین امر خدا است و در درون موجودات هدایت تکاملی آن ها را بسوی ایجاد انسان هوشمند ( اولین انسان های هوشمند آدم و همسرش بودند که از نسل قبل از خود انتخاب (بر گزیده شدند) که در مقالات آدم مفصل شرح داده ام-آدم واقعیتی دگرگون شده در قرآن قسمت اول

روح من امر ربی است که در اولین تک سلولی تکامل یافته از نطفه امشاج نبتلیه که از درون سنگ رس داغ روی پوسته جامد زمین و از رسوب ته نشین شده در آن ( رسوب در آب کم ایجاد می شود ماء مهین ) بیرون آمد و در آب قرار گرفت. نطفه امشاج نبتلیه که از درون لایه سنگ رس بیرون آمد بسیار کوچک بود، ویروس بودند و از خانواده کرونا که فقط یک تکه اطلاعات " من را تکثیر کن" را در ژن ناقص ار.ان.ای خود داشتند. ویروس ها از باکتری ها بسیارریز تر هستند و تک سلولی بی هوازی ویروس ها برای تکثیر خود به سلول های دیگر متکی هستند. یعنی برای ادامه ی حیات خود مجبورند وارد سلول های دیگر شوند هدف یک ویروس چیست؟ ویروس به محض پیدا کردن یک میزبان مناسب، شروع به تکثیر و انتشار خود می کند از آنجائیکه غیر از خودشان میزبانی وجود نداشته به همدیگر حمله می کردند و ار.ان.ای. خود را به اشتراک می گداشتند و این چنین مولکول های زنجیره ای کامل تر با کد بندی واطلاعات غنی تر تکامل می یافتند. نطفه امشاج اولین نطفه حیات که ویروس ریز بوده است.

و از این جهت قرآن آن را امشاج نبتلیه نامید نطفه اولیه حیات که تمامی مولکول های ساده ساختار ژنوم موجودات زنده را در یک زنجیره کوتاه در بر داشت و دور آن را احتمالا یک لایه چربی گرفته بود و قرار مکین که غشاء سلولی کامل بود هنوز دارا نشده بودند. خاصیت این نطفه به هم حمله کردن و یک دیگر را مبتلا کردن بود که این ها مولکول های خود را به اشتراک می گذاشتند ممزوج می کردند و زنجیره های بزرگتر با کدبندی جدید تر که باکتری ها بودند به وجود آوردند. حیات ناقص داشتند و تنها می توانستند از غذای ساده اولیه که در محیط آبکی فراوان بود با تاژک به درون خود بکشند.تکثیر پدیری از طریق دو تکه شدن که به تکثیر میکربی (غیر حنسیتی) است خود را افزایش می دادند غذای آن ها اقوات بود که مختص استفاده آن ها سواء للسائلین است که منظور غذای باکتری ها یا اولین نطفه های حیات که دو نیم میلیارد سال طول کشید تا مولکول ار.ان.ای به ژن کامل دی.ان.ای تبدیل شود. این ها همه ساختار مادی اولیه انسان بودند که خداوند آن را بشر نامیده است این بشر با بشری که ما هستیم فرق دارد. بشر یعنی پوسته مانند بشر در آیه لواحه للبشر آتش سقر پوسته را بر می دارد. این پوسته اولیه بشر بود که در آیات زیر بیان شده است. وقتی این پوسته کامل و به علقه تبدیل شد ملائکه و روح من امر ربی در آن اسقرار می یابد. کلمات در قرآن هر کدام در جایگاه خود معنی خاص خود را دارند و با تفکر و تعقل و تدبر در آیات و مقایسه آیات با هم که مفهوم یکدگر را تکمیل می کنند میسر است که متاسفانه هنوز این روش در تفسیر قرآن باب نشده و همه از روی تخیلات و تصورات ذهنی دانشمندان هزار سال قبل که در تفاسیر همچنان تکرار می شود نوشته می شود. حال این امر بسیار مهم که هدایت کامل موجودات را با اراده خداوند به سوی تکامل برتر می کشاند کدام امر است، نفخت فیه روحی است.نفخت فیه روحی امر مستقر شده در اولین تک سلولی تکاکل یافته در زمین اولیه است.

روح موجودات زنده یک دستور خداوند در موجودات زنده استقرار می یابد

روح مانند آن سه امر اشاره شده یک دستور است که در نرم افزار ژنوم نفخ می شود. اصطلاحی است که معنی دمیدن می دهد دستور، کلام است که از دهان ما بیرون می آید و گیرنده باید آن را بشنود یعنی در گوشش فرو رود و مغز آن را به عضو کننده کار بفرستد تا اجراء شود. خداوند متعال از این تعاریف مادی مبرا است ولی از کلماتی استفاده می فرماید تا ما با مقایسه با واقعیت های مادی آن را درک کنیم و زیبا ترین تشبیه همین نفخ است. این نفخه با نفخه فی الصور در مفهوم متفاوت هستند باید با صور شیپور هم آهنگ باشد. مشکل ما برای درک قرآن همین معنی کردن کلمه با یک مفهوم و بدون توجه به جایگاه آن در آیه است. به آیات مربوطه نفخ من روخی و زمان آن توجه فرمائید. آیات 5تا 9 سوره سجده.

قبل از پرداختن به خلقت انسان در سنگ رس در دو آیه قبل مجدا امر بقاء حیات را مثل می زند که هیچ مفسری تا کنون این دو آیه را به خلقت انسان از سنگ رس ارتباط نداده اند.

يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ - ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ – خداوند امر خود را از زمین تا جو آن تدبیر می کند ( هم اکنون حیات در محدوده زمین از تحت الثری مقدار خاکی که موجودات ریز در آن فعال هستند و خداوند آن را برای نفوذ راحت ریشه گیاهان شققنا الارض شقا نموده ) تا بالای طبقه هفتم جو تحت مدیریت خداوند است و ابزار مدیریت امر خدا است و زمین معادل هزار سال ما این امر را از دست می دهد. خداوند امر خود را عروج می دهد این امر که امر حیات است در آیه 12 سوره فصلت که اشاره شد در هر طبقه جو زمین وحی شد و بر اساس این آیه حیات آن امر وحی شده از ذست می دهد. پس خوانده می شود عروج یعنی بر گرداندن مخالف وحی است یعنی حیات در زمین پایان می یابد این رخداد در قیامت نیست در همین زمین است و مواقف قیامت از تصورات کهن است. در قیامت حیات از سر گرفته می شود یعنی امر به حیات باز گردانده می شود. این از خداوند دانای غیب و شهاده ( مشهودات حیات پشت پرده دارد که می شود غیب ) او عزیز و رحیم است. حال که امر بقاء حیات شرح داده شد به خلقت حیات می پردازم. توجه فرمائید ما هنوز در زمین اولیه و بر روی پوسته داغ و تازه شکل گرفته رواسی هستیم.

الذی احسن کل شیئ خلقه-وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ- ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ- ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ-وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ قَلِيلا مَّا تَشْكُرُونَ-
خداوند تمامی ملزومات لازم (برای خلقت حیات) را به نحو شایسته خلق فرمود و حلقت انسان را در سنگ رس آغاز نمود و سپس نسل ایجاد شده در درون سنگ رس را از رسوب ته نشین شده در آب کم قرار داد. سپس آن نطقه را در پروسه سواه (سامان دادن) قرار داد سپس امر خاص خود نفخ فیه من روحی را در آن نهاد و بعد از آن برای شما گوش و چشم و قلب قرار داد. همه افعال گذشته است و نفرموده می گذارد. مفسرین محترم ثم جعل نسله من سلاله من ماء مهین را به انسان امروزی وصل کرده اند و به نطفه یعنی آب مرد ارتباط داده اند. اگر ما از این دید که نظر ابن عباس است که با سایر آیات خلقت انسان هم خوانی ندارد در نظر بگیریم نفخ من روحی را میلیارد ها سال آورده ایم جلو و ربطش داده ایم به زمان کنونی و قرار داد نسل انسان را از آب مرد. چرا این تفسیر می تواند نا درست باشد را در سایر آیات باید جستجو کرد. ولوج روح در جنین و واقعیت آن در قرآن

خداوند می فرماید خلقت انسان را در سنگ رس آغاز کردم و مسلما از این آغاز نسلی از سنگ رس بیرون آمده. به این آیه توجه کنیم - هَلْ أَتَى عَلَى الإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُوراً- إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا-آیا در سرنوشت شدن انسان زمانی در روزگار نبود که چیز قابل ذکری نبود در حقیقت ما انسان را از نطفه امشاج نبتلیه خلق کردیم پس از آن آن را شنوا و بینا کردیم. قبل از نطفه امشاج مولکول های ساده حیات بودند که هنوز به ار.ان. ای پایه ژنوم تبدیل نشده بودند و وقتی نطفه دارای مولکول ار.ان.ای شد ماهیت حیات در آن قرار می گیرد و انسان در حال شدن دارای هویت می گردد. نطفه امشاج امهات کهن انسان است تا نقس واحده. ابتدا نطفه امشاج و سپس باکتری ها تک سلولی بی هوازی بدون هسته تا به نطفه علقه اولین تک سلولی تکامل یافته تیدیل می شود و این آیه موید این نظر است.

وَاللَّهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ 12. سورة الدخان. خداوند شما را از شکم امهات بیرون می آورد در حالی هیچ آگاهی نداشتید. بعد از آن مرحله اعضای بدن برای شما قرار داد. اشاره به دوره باکتری ها است تا قرار داده شدن جنسیت نر و ماده زوجین ذکر و انثی. به آیه زیر دقت فرمائید. زمانی در تاریخ شدن انسان تکثیر شدن ( استعاره اخرجکم من بطون امهاتکم به ازدیاد از نسلی به نسل دیگر) آگاهی و عضو در شما نهاده نشده بود. در علم زیست شناسی این اصطلاح تکامل از شکم نیا در برابر خلق الساعه مطرح شد و قرآن همین اصطلاح را به کار برده است. نوزاد انسان که از شکم مادر بیرون می آید آگاهی و اعضاء دارد. در مقاله تکامل داروین و تکامل قرآن و  فرق این دو - به قسمت دوم آیه ( جعل لکم) مشروح توضیح داده ام 

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلآئِكَةِ إِنِّى خَالِقٌ بَشَراً مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ فَإِذَا سَوَّيْتُه وَنَفَخْتُ فِيه مِن رُّوحِى فَقَعُواْ لَه سَاجِدِينَ-و زمانی که خداوند به ملائکه فرمود بدانید که من خلق کننده بشری هستم از رسوب سیاه و نرم حما مسنون و در صلصال وقتی آن را سامان دادم و روح خود را در آن مستقر کردم به آن بشر سجده کنید. یعنی در ساختار مادی او قرار بکیرید. تسلیم آن شوید.

أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَى ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنثَى-أَلَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلى‌ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى‌-آیا انسان می پندارد که به حال خود رها می شود آیا او نطفه ای در تقدیر نبود که مقدر می شود و سپس علقه شد که خلق شد و در آن جنسیت نر و ماده هر کدام جفت در آن قرار داده شد. آیا چنین خدائی که این رخداد با عظمت را برنامه ریزی و اجرا کرد قادر نیست در قیامت مرده را زنده کند. خلق کروموزوم جنسیتی. تکثیر پذیری با جنسیت نر و ماده صورت می گیرد. آگاهی در ریز جنیندگان که از نیای خود بیرون می آمدند ظاهر شد. یک حشره ریز تخم می گذارد و آن را به امان خدا رها می سازد و نوزاد که از تخم بیرون می آید می داند چطور مطابق برنامه زندگی برنامه ریزی شده رفتار کند اسلکی سبل ربک. با توجه به مطالب فوق نفخ فیه من روحی زمانی در تک سلولی علقه نهاده می شود که علقه ژنوم تکامل یافته را دریافت و جنسیت در آن گذارده شود.

این امر حیات بعد از بنا شدن هفت آسمان و استقرار حفاظ حیات نفخه ی شود که در آیات متعدد و با بیان بسیار زیبا مطرح شده است. روح ماهیت آن و انتقال کوانتومی اطلاعات انسان در قرآن- وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا- وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى- مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى- وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى-خداوند است که می میراند و زنده می کند و هم او است که جنسیت نر و مادینگی ( کروکوزوم نر و ماده) را در نطفه ای که مقدر می شود خلق کرد و آخرین نشاء تکامل که ظهور آدم و همسرش است را بر عهده او است.

ملائکه و روح یک بار برای امر حیات در بشر انسان در حال شدن نفخ می شود. نزول می یابند

بنابراین. مادر پروسه حیات احسن کل شیی خلقه داریم که امرالساعه ، خلق و امر، امر بقاء حیات سه امر فرمان خداوند برای قوام و مدیریت جهان مادی در حال اجرا است تا امر حیات در ژنوم موجودات زنده فرماندهی هدایت موجودات از نفس واحده به بعد را در دست گیرد. این امر یک دستور است که مستمر با مرگ و زندگی همراه ژنوم به نسل بعد منتقل می شود و روح در همه موجودات وجود دارد حتی گیاهان مطابق آیات خلقت انسان در قرآن روح دارند و وقتی فردی می میرد برای آخرین بار اطلاعات تا لحظه مرگ از او گرفته می شود متوفی می گردد یعنی تخلیه اطلاعاتی می گردد و به کتاب مبین منتقل و دیگر روح که یک دستور الهی است ارتباطی با مرده ندارد یعنی دیگر وجود ندارد تا در قیامت که مجددا حیات بر قرار می شود در بدن همه موجودات زنده مستقر می گردد.

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا- روزی که ملائکه و روح به صف قیام می کنند و آماده گرفتن دستور مجدد هستند لَ يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا هیچ سخنی نمی گویند جز با اذن خداوند رحمن و تنها عمل صواب می گویند. آماده فرمان الهی هستند. این جا فقط ملاکه و روح که در آیات بالا در نفس واحده استقرار یافتند منظور است.

یوم یقوم الروح والملائکه با تنزل الملاکه والروح که یک رخداد بسیار عظیم در خلقت یا سرنوشت انسان است یکی هستند. فیها یه اذن ربهم من کل امر را با لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا مقایسه فرمائید. کل امر مجموعه چهار امر ذکر شده در بالا است که به نفخت قیه من روحی ختم می شود. البته هر کدام از این اعمال یک مامور ویژه دارند یک مدیر کل دارند که در مواقع ضروری فرمان خدا را می برند. سید محمد تقوی اهرمی اول شهریور 1401

• قبلی
• بعدی