مفهوم واقعی منی ،ماء مهین ،حما مسنون صلصال نطفه در قرآن

انسان بر اساس نظر قرآن جزء تفکیک ناپذیر از پدیده حیات است. تمامی موجودات زنده در حیات زمین از یک الگوی خاص و واحدی تبیعیت می کنند. ساختار تشکیلاتی بدن و عناصر تشکیل دهنده آن دارای یک همآهنگی واحدی است. قرار گرفتن سر، چشمان، گوش ها و سایر اعضائ بدن در همه موجودات شبیه یکدیگر از حاکمیت برنامه ریزی شده خاص و نظم بی نظیری حکایت می کند و تمامی شواهد نشان می دهد که همه موجودات از نفس واحدی سر چشمه گرفته اند. انا خلقناکم من نفس واحده. انسان هم که جزء پروسه حیات است از این قاعده مستثنی نیست. از همین نفس بود که تمامی موجودات خلق شدند و جنسیت نر و ماده هم در این نفس آفریده شد .و خلق منهم زوجها. کلیه جنبندگان را خداوند در آب آفرید و بشر(نسل های در حال شدن) هم در آب، بیان گر نفس واحد مشترک است. از همین آب با فرمول هیدرید اکسیژن و همه جا در قرآن ماء منظور آب است و نه  کلمه مایع. آب بستر حیات است و  خداوند کیهان را که آفرید طرح و برنامه او بر ایجاد آب قرار داشت.

کلمه و عرشها علی الماء در آیه 7 سوره هود بیان گر این موضوع است.

و هو الذي خلق السموات و الارض في ستّة ايام و كان عرشه علي الماء ليبلوكم ايّكم احسن عملاً و لئن قلت انّكم مبعوثون من بعد الموت ليقولنّ الذين كفروا ان هذا الا سحرٌ مبين.

"خداوند کسی است که کیهان را در شش روز(دوره) آفرید در حالی که طرح و برنامه او قبلا بر(ایجاد آب) آب قرارداشت تا شما را در پروسه آزمایش بر بهترین عمل بیازماید و در نهایت بعد از مرگ هنگامی که مبعوث شدید نتیجه عمل شما را در معرض بررسی قرار دهد. این سحر نیست واقعیت است ". همه جا در قرآن خداوند از تقدیر، قدر، منی، یمنی، خلق فسوی، قدر فهدی سخن به میان می آورد. همه این کلمات معنی برنامه ریزی الهی و هدایت خلقت بسوی هدف و طرح از پیش تدوین شده خود را میدهد. به نظر اینجانب باید عینک کهنه و قدیمی خود را بر داریم و عینک جدید و تازه که با واقعیت های روز مطابق دارد را بگذاریم و سپس به آیات با عظمت خدا در باره  پدیده خلقت  بنگریم و در آنها تعقل کنیم که این همه خداوند تاکید می فرماید در آیات تفکر کنید، تعقل  کنید، بنگرید و حقیقت را بیرون آورید برای چیست.

خداوند به ما عقل ، فهم و شعور عطا کرده و مرتبا آیات و نمود های خود را در طبیعت به ما نشان می دهد و می فرماید همین طوری از آنها گذر نکنید، نگاه کنید و در باره آنها فکر کنید و بیندشید چگونه خداوند حیات را آفرید. خداوند اراده کرده است ، انسان را که خلق کرد از فطرت خود در او گذارده  و اسماء خود را در او نهادینه و از قدرت خلاقیت خود به او عطا کرده، را با آیات خود در طبیعت آشنا  و از این طریق او را به  سمت حقانیت خود رهنمود کند. آیات بیشماری در قرآن مجید اشاره به پدیده های طبیعی دارد آن هم در زمین و جو هفتگانه آن که در معرض دید و حس ما قرار دارد مجموعه زمین و هفت آسمان که هفت طبقه جو زمین است و خداوند آن را سبع المثانی در قرآن می نامد  را شاهکار خلقت خود بیان می کند و خلقت آن را از خلقت انسان با عظمت تر می داند و تمامی این پدیده ها بر علم استوار است، زیرا خداوند خود خالق علم است و همه روش و سنت او بر همین پایه است اگر به مطلبی بر می خوریم که بنظر ما با علم تناسبی ندارد باید به برداشت غیر عقلی و تعصبانه خودمان بر گردیم و آن را اصلاح کنیم. مطالبی که در هزاران سال قبل در باره آیات مبتنی بر نشانه های طبیعی گفته شده باید بازبینی شود و فقه شیعه خوشبختانه این پتانسیل نو گرایانه و خالی از تعصبات ذهنی را در خود دارد و بر عالمان بر جسته و بزرگوار مذهبی به عنوان وظیفه دینی ایجاب می کند که این نا رسائی ها را بر طرف کنند تا جوانان اندیشمند شیعه بتوانند زوایای بر جسته و علمی قرآن را درک کنند و به خود افتخار کنند که مسلمان هستند و به خداوند متعال ایمان دارند.

سنریهم ایاتنا فی الافاق و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق، اولم کیف بربک انه علی کل شئ شهید

"به زودی نشانه های خود را در آفاق (طبیعت و دور و بر خودشان) و نفوس خودشان (ساختار بدنی خود آنها )ایشان ارائه خواهیم داد تا برایشان حقیقت روشن گردد که خدا بر حق است، آیا کفایت نمی کند تو را ازاین برهان که او یعنی خداوند بر همه موجودات عالم ( اعم از ماده جاندار یا بی جان ) برترین شاهد است "

حال با این دید به برخی کلمات که برای بسیاری ابهام ایجاد کرده نگاه  کنیم .این نظر اینجانب و برداشت من از این آیات است. خداوند بر این مفاهیم اعلم تر است. کلمات منی، یمنی، حما مسنون، صلصال، ماء مهین، صلب و ترائب، نطفه امشاج، موضوع این نوشتار است. در مقالات متعدد درباره این مفاهیم در نقشه سایت Hammanmasnun .com یاد داشت هائی ارائه داده ام. دراینجا با استناد به یافته های جدید علمی در باره پیدایش حیات در زمین اولیه و مقایسه با آیات قرآن می خواهم مطالبی بیان کنم.

ابتدا باید سفری به زمین اولیه و در حدود چهار میلیارد سال پیش داشته باشیم به استناد به آیه شریفه قل سیروا فی الارض فانظر کیف بداء الخلق- در زمین بگردید و چگونگی پیدایش حیات را بنگرید. سفرمان را با استعانت از آیه شریفه 9 و10 سوره فصلت آغاز می کنیم و همین طور بر اساس آیات قران در زمان قدیم به سمت زمان کنونی حرکت می کنیم تا به کلمات مورد نظر برسیم. ششصد میلیون سال از جدا شدن زمین از توده ابر خورشیدی می گذرد. زمین در دو دوره خلق میشود.

قُلْ أَ إِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدَاداً ذٰلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ‌ (9)
"بگو آیا به کسی که زمین را در دو هنگام آفرید، کفر میورزید و براى او همتایانى قرار میدهید ؟ این است پروردگار جهانیان. پس از پایان دوره دوم خلق زمین پوسته جامد روی آن را می پوشاند. زمین هم چنان داغ و گداخته و پوسته جامد در حال سرد شدن است. زیرا تاکید آیه بر این است که پوسته جامد پس از پایان دوره دوم خلق زمین بر آن قرار داده شده است.

وَ جَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِنْ فَوْقِهَا وَ بَارَکَ فِیهَا وَ قَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاءً لِلسَّائِلِینَ‌ (10)

و قرار داد در زمین رواسی را بر روی آن و سپس برکت در آن قرار داد و غذای بیولوژیکی موجودات زنده یعنی اقوات را در چهار دوره مقدر کرد (برنامه ریزی و مقدر فرمود ) تا نیاز در خواست کنندگان را برطرف کند (نیاز غذائی اولین نطفه حیات)
بر اساس آیه 9 سوره فصلت خداوند زمین را در دو دوره زمانی خلق کرده است و این دو  دوره از تولد زمین تا پیدایش و استحکام لایه بیرونی به  تعبیر قرآن رواسی ادامه داشته است. زمین به عنوان تکه  کوچکی از توده ابر خورشید زمانی که بصورت توده ای چرخان بدور محور خود در حال پیدایش بود جدا شد. توده گازی شکل داغ همراه با غبار کیهانی. خورشید و زمین پس از جدا شده از هم در مسیر جرم دار شدن و تعیین مدار معین خود قرار گرفتند. زمین در این زمان در حقیقت خورشید کوچکی بود که همانند یکدیگر  و بر اساس یک برنامه ریزی نرم افزاری حیاتی واحد پروسه سرد شدن را سپری  و هر دو از یک قانون طبیعی که خداوند در آنها مقرر کرده بود تبعیت می کردند. زمین حدود سیصد و سی هزار بار از خورشید کوچکتر است و مسلم است که سریعتر مراحل سرد شدن را گذرانده است. این مراحل در دو دوره تکامل اتمی و تکامل  شیمیایی صورت گرفته .

از زمان 4/6 میلیارد سال قبل تاکنون زمین اولیه که حرکت خود بدور خورشید را به عنوان یک ستاره منظومه شمسی آغاز کرده بود کاملا متمایز از سایر سیارات بوده است. از این زمان تا ششصد میلیون سال بعد از آن در مقایسه با زمین امروزی کاملا متفاوت بوده است. بعبارتی زمین هنوز بعنوان یک کره کروی متعادل و بر روی مدار تعیین شده و مشخص خود قرار نگرفته بود. جسمی مذاب نزدیک به کروی که دائما شکل خود را تغییر می داد.

از آنجائی که جرم خورشید و زمین هنوز به مرحله تکامل خود نرسیده بودند مدار آن هم مرتبا همراه با جرم خورشید در حال نوسان بود. تکامل اتمی زمین بلافاصله تا مدت زمان بسیار کوتاهی (پروفسور کاپلان) آغاز شد و میلیون ها سال طول کشید. زمین دوره تکامل اتمی خود را درون خورشید سپری کرد و به عنوان تکه ای از آن جدا شد در تکامل اتمی اتم های هیدروژن حدود 74 درصد و هلیوم حدود 25 درصد عناصر غالب در توده ابر و گازی زمین جدا شده از خورشید را تشکیل می دادند.

خورشید کنونی هنوز هم این نسبت را حفظ کرده است. حجم بسیار عظیم هیدروژن خورشید حدود 4/6 میلیارد سال است که در حال سوختن است و همچنان تکامل اتمی خود را سپری می کند و تبدیل به نور و انرژی می شود و حیات در کره زمین را تداوم می بخشد. زمین بر اساس برنامه ریزی تدوین شده خالق متعال در مدت نسبتا کوتاهی این دوره را پشت سر گذاشت و خورشید با تدبیر الهی برای تداوم حیات زمین همچنان دوره تکامل اتمی خود را می گذراند. زمین می بایستی به همین اندازه کنونی می بود تا خورشید قبل از افول قدرت انرژی زائی خود با نور خود حیات را تداوم بخشد. دانشمندان عقیده دارند که اگر اندازه زمین کوچکترین اختلافی با اندازه کنونی میداشت حیات در کره زمین شکل نمی گرفت. در دوره تکامل هسته ای زمین، هیدروژن و هلیوم در اثر واکنش های همجوشی هسته ای تبدیل به عناصر اکسیژن، کربن، ازت، آهن، سیلیسیوم و سایر عناصر تا آهن گردید عناصر سنگین تر از آهن در ستارگان که به مراتب داغ تر بودند تشکیل شدند و بصورت اتم های عناصر سنگین در غبار کیهانی و جود داشتند.

تمامی عناصر ضروری و مورد نیاز در کره زمین برای ایجاد حیات در مدت زمان تعیین شده شکل گرفتند. البته هیدروژن به مقدار بسیار زیاد تری بصورت اتم و همچنان عنصر غالب در زمین اولیه بوده است. حرارت محیط حدود چند میلیون درجه بوده است. والشمس و القمر بحسبان زمان تعیین شده و اندازه زمین و محل قرار گرفتن در فاصله معین با خورشید همه تحت برنامه ریزی دقیق آفرینش قرار داشته است و نقش تصادفی بودن این همه پدیده های حساب شده خارج از عقل سلیم است و نتیجه در ماندگی از درک واقعیت است. بنابر این تکامل اتمی و تسریع در روند آن یک ضرورت از پیش تعیین شده بوده است تا زمین به موقع دارای جرم شود و بتواند عناصر گازی شکل مانند هیدروژن و...سایر عناصر سبک را در اطراف خود نگه دارد.

فاکتورها و معیارهای دقیقی بایستی در زمین رعایت میشد تا زمین بتواند خود را برای پذیرش حیات آماده کند. موضوعی که سایر سیارات نتوانستند از آن بهره مند شوند مثلا قرارگرفتن در محدوده کمر بند حیات که  دقیقا در فاصله 150 میلیون کیلو متری خورشید قرار دارد و این کمر بند جدول حرارتی است که در آن محدوده مکانی آب بصورت مایع میتواند ابراز وجود  کند (در محدوده این کمربند آب طی 24 ساعت از حدود 50 در جه زیر صفر تا 50 درجه بالا صفر متغیر است) و همانطور که میدانید هشت سیاره (یکی دیگر اخیرا کشف شدخ است) منظومه شمسی در فواصل معینی از خورشید بر روی مدار ویژه خود قرار گرفته اند و این مدار ها تصادفی نبوده است بر اساس برنامه از پیش تدوین شده مقرر گردیده.

مثلا در محدوده  کمربند سیارکی میلیون ها خورده سیارک بزرگ و کوچک که از متلاشی شدن سیارات منظومه شمسی ایجاد شدند در این محدوده  تجمع کرده اند و اگر پراکنده می شدند این نظم خارق العاده بر منظومه شمسی حاکم نبود و حیات برروی زمین در معرض نابودی قرارمی گرفت آیا می شود تصادفی همه در یک محل جمع شوند یا اینکه بر اساس قانون نظام مند خلقت در آن قرار گرفته اند.

نظریه دانشمندان اختر شناسی می گوید اینها از بقایای یک سیاره بسیار بزرگ گازی بوده که از هم پاشیده  و بقایای آن سیاره است. اما کمی عقل خودمان را بکار گیریم موضوع  تا اندازه ای روشن میشود. در این  کمر بند خورده سیارک ها قرار گرفته اند و اندازه آنها کوچک است و جنس آنها هم سنگی است. البته اینکه آنها از خارج از منظومه شمسی آمده باشند، از نظر علم اختر شناسی غیر ممکن است و اگر حدودا در همان محدوده از ستاره از هم پاشیده شده ایجاد شده اند باید مطابق سیارات همسایه آن محدوده جنس آنها از سنگ نباشد و از گاز و غبار باشد. مانند سیارات اورانوس و نپتون و همچنین مشتری که به عنوان یک غول گازی نامیده می شود و ترکیبات آن مانند یک ستاره است زیرا در این محدوده شرایط تکمیل دوره تکاملی برای آنها فراهم نشده بود به عبارتی آنها دوره تکامل اتمی را طی نمودند ولی شرایط گذراندن کامل دوره تکامل شیمیائی برایشان فراهم نشد و بر این اساس ساختار تشکیلاتی آنها بر ملوکول های گازی قرار دارد. بنابراین همه اتقاقات رخ داده در منظومه شمسی قانون مند و براساس تقدیر الهی (برنامه ریزی تدوین شده) صورت گرفته است.

همانطور که می دانیم زمانی که حیات در کره زمین آغاز شد پوسته جامد زمین شکل گرفته بود ولی هنوز داغ  بود و حرارت سطح زمین بالای نقطه جوش آب قرار داشت (کاپلان ) زمین بعد از سپری کردن دو دوره تکامل اتمی و تکامل شیمیائی رو به سرد شدن میگذارد و لایه بیرونی آن شکل میگیرد وَ جَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِنْ فَوْقِهَا صورت میگیرد.

و القی فی الارض رواسی ان تمید بکم و انهارا و سبلا لعلکم تهتدون. در زمین (رواسی) افکندیم تا از حرکت نا موزون آن جلوگیری کند. ساختار لایه های درونی زمین بصورتی است که لایه خارجی جامد و محکم و لایه میانی که خود ازچند لایه و پوشش تشکیل شده مذاب و دائما در حرکتی دورانی هستند و این حرکت ها زمین را در حالت تعادل حرکتی قرارمی دهد. وجود تمامی جنبدگان در رواسی مفهوم آنرا تنها به عنوان کوه ها رد می کند و بیانگر لایه بیرونی زمین اولیه است.

بعلاوه هنگامی که پوسته جامد زمین سرد شد. لایه بیرونی دارای پستی و بلندی زیادی بود و همچنان طی میلیون ها سال در اثر فعالیت آتشفشان ها و بر خورد شهاب سنگها دستخوش تغییرات اساسی می شد و کوه های امروزی صد ها میلیون سال قبل در اثر پدیده تکنوتیک یا بهم پیوستن قاره ها شکل گرفتند. به همین منظور خداوند متعال از کلمه رواسی استفاده کرده است نه از کلمه جبال تا مفهوم واقعی آن را که منظور پوسته جامد زمین است درک کنیم.

در زمان جعل فیها رواسی من فوقها پوسته جامد زمین داغ بود و حرارت آن بالای نقطه جوش آب قرار داشت .احتمالا حدود دویست درجه (کاپلان- ارنست مایر). جو زمین یکپارچه بود و مملو از گاز متان و ئیدروژن و بخار آ ب و مقدار ازت کم  موجود در آن به سرعت به آمونیاک تبدیل می شد وجود هیدروژن فراوان در جو اولیه زمین اجازه ظهور و عرض اندام به اکسیژن آزاد که برای تشکیل حیات اولیه مانند سم مهلک اثر می کند داده نمی شود و تمامی اکسیژن ایجاد شده جذب آهن  سیلیسیوم و سایر عناصر از قبیل آلومینوم، منیزیم می شد کانی های زمین را تشکیل میدادند. کربن می تواند تنها بصورت متان در جو زمین ظاهر شود و اکسیژن هم تنها بصورت آب امکان وجود داشت. چرا که جو زمین محیطی بازی بود و تعادل شیمیائی بسمت ملکول های ئیدرید بود.

کربن در پوسته زمین بصورت کربنات جذب کانی ها شدند و اینکه برخی دانشمندان اظهار میدارند که در جو  اولیه زمین منو و دی اکسید کربن نیز وجود داشته و میتواند در ایجاد حیات نقش داشته باشند کاملا غیر علمی است. با ایجاد مولکول ها عملا تکامل شیمیائی در زمین پایان می پذیرد. سطح زمین از حالت مذاب به گداخته تبدیل می شود. در این زمان زمین توسط خورده سیارات ، شهاب سنگ ها و اجرام سماوی مورد بمباران قرار می گیرد و طی این دوره آب به مقدار مورد نیاز از خارج از زمین به زمین منتقل و در زمین سکونت داده میشود-.

و انزلنا من السماء ماءً بقَدَرٍ فاَسکَنّاه فی الارض و اِنّا علی ذَهابٍ به لَقادرون-

"و آب از آسمان به زمین نازل و در زمین سکونت دادیم و قادر هستیم آن را بر گردانیم" . تحولات عظیمی پوسته جامد زمین را تحت تاثیر خود قرار می دهند و پوسته جامد در نهایت شکل می گیرد و رواسی در زمین پایان دوره دوم خلقت زمین از نظر قرآن را اعلام می دارد و بدینسان با اتمام دو دوره پیدایش زمین شرایط لازم برای آغاز حیات موجودات زنده از ماده بی جان فراهم می گردد

الَّذي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طينٍ- "خداوند متعال همه چیز را نیکو و کامل خلق کرد ( تمامی چیز های مادی مورد نیاز خلقت انسان در زمین ) و سپس خلقت انسان را از رس آغاز کرد –کل شیئ شامل کل ماده در کیهان و زمین می شود و خلقت کیهان از ابتدا بر خلقت آب برنامه ریزی شده بود –و کان عرشه علی الماء (تدبیر و مدیریت خداوند قبل از پیدایش کیهان بر آب قرار داشت) بیان گر این موضوع است و شروع خلقت حیات و انسان درون آن هم از طین آغاز شد. کلمه طین، تراب و طین لازب هر کدام مفهوم خاص خود را دارد. طین معنی سنگ رس می دهد و طین لازب سنگ رس خالص است  و تراب به معنی خاک یا ماده بی جان است، طین لازب نوع سنگ رس را که با آن گل کوزه گری درست می کنند و گلی چسبنده است منظور است. سنگ رس انواع مختلفی دارد دو لایه و سه لایه. حیات در سنگ رس سه لایه که آب را به خود جذب میکند و در خود نگه میدارد خلق شد. بنابراین طین لازب می خواهد نوع سنگ رس را بیان کند. صلصال هم جنس رس سه لایه به صورت سنگ  سفال مانند را تداعی می کند.

در تمامی آیاتی که در آن تراب آمده بحث خلقت از خاک به عنوان ماده بی جان است. در محافل علمی موضوع ایجاد موجود زنده  از ماده بی جان بحث داغی است و یکی از نکات کلیدی خلقت حیات شده است. خداوند بوسیله کلمه تراب به انسان تفهیم میکند که ای انسان تو از ماده بی جان خلق شده ای و قدرت باریتعالی است که توانست جاندار را از بی جان در همین زمین خلق کند. زمین پس از پیدایش رواسی یا پوسته جامد آماده پذیرش نطفه اولیه حیات می گردد. سنگ رس با جذب آب همراه با مولکول های پایه حیات در درون لایه های خود و تبخیر آب باعث تشکیل رسوب سیاه چسبنده یا حما مسنون می شود و از این رسوب و در آب کم و در چهار دوره پیدایش اقوات یا غذای بیولوژیکی مولکول های زنجیره ای ماکرو که اساس ژن اولیه بر آن قرار داشت تشکیل میشوند. ماء مهین آب کم  است و اشاره به شرایط اولیه ایجاد اولین نطفه حیات است و در جائی که دریا یا اقیانوس هنوز شکل نگرفته اند. سوره مرسلات ایات 20 الی 23-میفرماید 

أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاء مَّهِينٍ فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ إِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ- فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ "آیا شما را در آب کم و ناچیز نیافریدیم و آن را در قرار گاه محکم و استوار قرار ندادیم تا زمان مقدر شده  بر اساس تقدیر الهی و بر تقدیر و برنامه ریزی خود فائق آمدیم و چه برنامه ریزی توانائی انجام دادیم. ماء مهین همین آب است که در سر نوشت اولیه انسان در پروسه حیات نقش برجسته بازی نموده است و قرارمکین هم غشاء هسته ای است که جایگاه استوار و محکمی برای اولین نطفه حیات که تک سلولی های الیه حیات بودند. صلب و ترائب و داستان علمی این رخداد در سه و نیم میلیارد سال قبل

 به دلیل داغ بوده سنگ رس بر روی پوسته تازه شکل گرفته خارجی زمین، محلول مونومرها بر روی آنها قرارمی گرفتند و آب مرتبا بخار می شد و توده سیاه رنگ چسبنده در سنگ رس و یا پیریت ها باقی می ماندند. این توده سیاه بر روی سفال داغ را خداوند حما مسنون و صلصال کلفخار نام نهاده است و ماء مهین هم در اینجا دارای نقش اساسی بوده است. خداوند این سه کلمه آب مهین، حما مسنون و صلصال را به عنوان مراحل بسیار حساس خلقت حیات نامیده است. برای روشن شدن موضوع آخرین دست آورد های علمی در این زمینه را بیان می کنیم تا مفاهیم این کلمات از نظر علمی روشن شوذ. شاید تعجب کنید این شباهت بی نظیر تعبیر قرآن با آخرین یافته های علم زیست شناسی .این یافته ها واقعی هستند و در آزمایشگاه انجام شده و مهر تائید گرفته اند. این کشف جدید در قران از اینجانب است به عنوان بیوشیمیست فارغ التحصیل از آلمان که به عنوان یک نظریه درقرآن خدمت علاقمندان به شفاف سازی کلمات متشابه در قرآن تقدیم می گردد.

میلر و اوری دو شیمیدان معروف در سال 1953 با استفاده از شرایط اولیه زمین و ایجاد آن در محیط آزمایشگاه  در آزمایش سوپ اولیه حیات از آمونیاک و متان و بخار آب و به کمک انرژی تخلیه الکتریکی موفق شدند  تعدادی مولکول های آلی را ایجاد کنند. البته این آزمایش در زمان خود برای دانشمندان جالب بود و بارقه امیدی برای دست یافتن به چگونگی پیدایش حیات در زمین اولیه را در دانشمندان زیست شناسی به وجود آورد ولی بعد از چند سال نکات ابهام برانگیز زیادی از آن مورد انتقاد و بحث قرار گرفت ولی کلیات آن مورد تایید علم قرار گرفت و جزئیات آن همچنان نا معلوم. از جمله چه موقع بارقه حیات در ماده بی جان قرار گرفت.

قرآن می فرماید خلقت نطفه اولیه حیات از توده سیاه رنگ در سفال داغ و پخته ایجاد شد. دانشمندان زیست شناسی  در پژوهش های خود به این مرحله که قرآن اشاره فرموده رسیده اند. آزمایش میلر نقطه عطفی در شناخت روند پیدایش حیات است. برای آشنائی بیشتر با روند بررسی های علمی درباره حیات به مقاله چگونگی روند پیدایش حیات در زمین اولیه از نظر قران مراجعه فرمایید. این نوشتار در سال 1394 نوشته و منتشر شد .در این بین مقالات زیر در مورد موضوعات مورد بحث منتشر شد که مشروحا شرح داده شده علاقمندان میتوانند به آنها مراجعه فرمایند.

مائ مهین و مائ دافق و فرق آنها از نظر علم زیست شناسی و قرآن

صلصال كالفخار و مفهوم علمی ان در خلقت انسان

صلب و ترائب و خطای برداشت قدما و موخرین

خداوند متعال رخ داد های خلقت انسان در زمین اولیه را را در قالب تمثیل و بطرز زیبائی بیان فرموده که با علم روز زیست شناسی و زمین شناسی مطابقت دارد. برای درک علمی این کلمات کلیدی در خلقت حیات باید در نظرات کهن که با دید علم روز هزار سال قبل ارائه شده تجدید نظر شود. انشاء لله علماء دلسوز و عالم بتوانند بر معانی اینها اتفاق نظر فرمایند تا علمی بودن این آیات که واقعا معجزه قرآن است برای جوانان علاقمند روشن شود –سید محمد تقوی اهرمی-تهران چهاردهم مرداد 1394-ویرایش جدید اسفند 1395 ویرایش جدید اسفند 1397 و آذر 1401

• قبلی
• بعدی