دخان و سماء زمین اولیه اعجاز علمی قرآن است

مقدمه نوشتار

کلمات سماوات و سماء، سموات و الارض و سبع سماوات در بسیاری از آیات متشابه قرآن آورده شده و هر کدام در جایگاه خود معنی خاص خود را دارد. مثلا سماء دارای چند وجه معنی در قرآن است که از روی متن آیه، آیات قبل و بعد و سیاق آیه مفهوم آن را به راحتی می توان بیرون آورد. سماء معنی بالا، جو زمین، فضا و کلمه سموات والارض هم  دو معنی از آن مفهوم می شود کیهان و جو زمین و زمین به عنوان سیستم حیات که در قرآن یک مجموعه در نظر گرفته می شود. سماوات به تنهائی هفت طبقه جو زمین است که سبع سماوات هم نام برده شده. سماء در هیچ آیه ای معنی کیهان نمی دهد. فضا در آیه والسماء ذات الحبک فضای بین ستارگان منظور است که شبکه شبکه است که ساختار ماهیتی فضا را براساس بحث علمی روز بیان می کند. استفاده از تصورات ذهنی گذشتگان که بر مبنای علم روز صدر اسلام بیان شده برای تاویل آیات متشابه که با علوم طبیعی سر دارند، معانی همه این کلمات را مغشوش کرده است بطوریکه بر تمامی کلماتی که در آیات خلقت انسان، خلقت کیهان، خلقت زمین بکار رفته اثرات مخرب خود را به جای گذاشته است.

گذشتگان برای روشن شدن مفاهیم کلمات معانی خاصی که در آن زمان درک می شد را بیان کردند و دو قرن بعد از ظهور اسلام که پایه تفاسیر بنا گذاشته شد اکثرا از عبدالله ابن عباس نقل کرده اند و در کلیه تفاسیر آثار آن به وضوح دیده میشود. سماوات و الارض به معنی زمین و جو هفت طبقه آن که یک مجموعه بهم پیوسته است که حیات زمین را بنا گذاشته اند و از نظر قرآن دارای اهمیت زیادی است و در تمامی آیات به جز حداکثر نه آیه خلقت کیهان در شش روز بقیه همه منظور زمین و جو آن است که تمامی شواهد و آیات مشهود در امر حیات در آن قرار گرفته است و خداوند مکررا به  آنها اشاره می کند. آیات 9 الی 11 سوره فصلت خداوند زمین را در دو دوره خلق فرمود و بر روی پوسته جامد غذای نیازمندان به  آن را آفرید و سپس به جو زمین پرداخت که دودی بود. جو اولیه زمین کم قطر و دودی بود اعجاز علمی قرآن است باید روند تشکیل زمین و پیدایش جو پایدار را بدانیم و قضاوت کنیم 

قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ

وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِينَ

ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ

خلق کیهان و زمین برای ایجاد حیات است

کیهان در شش روز خلق شد و پایه و اساس خلق کهکشان ها و ستارگان در اتم های هیدروژن و هلیوم به نسبت 75 به 25 درصد به اضافه کمتر از یک درصد غبار کیهانی گذاشته شده است. از همجوشی هسته ای این دو عناصر، حرارت ، نیروی گرانش و سیاهچاله ها به عنوان ابزار ساخته شدن آنها برنامه ریزی شده است. نرم افزارخلقت این برنامه ریزی را انجام میدهد و دیگر خلقی در کیهان صورت نمی گیرد. یعنی کهکشان ها خلق نمی شوند بلکه بازآفرینی میشوند. زمین و جو آن برای ایجاد حیات نیاز به خلق خاصی دارند و دو دوره خلق زمین و دو دوره برنامه ریزی ایجاد هفت طبقه جو زمین ارتباطی با کیهان ندارند. در قرآن از خورشید بسیار نامبرده شده ولی در باره خلقت خورشید به تنهایی که از زمین مهمتر است اشاره ای نشده زیرا خورشید ستاره است و بر اساس همان برنامه ریزی ساخته میشود. قبلا خلق شده است و نیاز به خلق جدید ندارد. اما حیات یک مقوله دیگری است. خورشید، ماه، و زمین به عنوان یک مجموعه که دست اندر کار خلق حیات و بقاء آن است یک آیه اشاره به خلق این مجموعه کرده است.

جهان بینی قرآن و خلق  زمین

در جهان بینی قرآن بنای سماء زمین که حیات به آن وابسته است از اهمیت بالایی برخوردار است. آیا خلق شما انسان مهمتر است یا آسمانی که آن را بنا کرد و سقف آن را بالا برد و آن را سر و سامان داد و شبش را تیره و روزش را روشن کرد  27 نازعات و یا در آیه 57 مومن میفرماید -

لَخَلْقُ السَّماوَاتِ وَالاْرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ -خلق جو زمین و زمین از خلقت انسان مهمتر است. چرا؟  جهان بینی قرآن یک برنامه ریزی مدون دارد. اگر این جهان بینی شناخته شود، تمامی شبهات درباره  آیات متشابه حل میشود. مثلا همین آیه اول 27 سوره نازعات أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا- رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا- وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا- وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا-آیا خلق شما مهمتر است یا بنای آسمان –آسمانی که سقف آن را بالا برد و سپس آن را سر و سامان داد- و شب آن را تاریک و روزش را روشن گردانید- و بعد از آن زمین (خشکی) را گسترش داد- مشروح آن در مقاله  دحوالارض با مستند علمی و قرآن گسترش قاره ای زمین است آورده شده است. نکته مهم این است که سماء در این جا جو زمین است که سقف آن را بالا برد. جو اولیه زمین سقف نداشت هیدروژن و گازهای دیگر به فضا پرتاب می شدند و مقدار کمی دور زمین به جای مانده بودند و زمین گرانش لازم را نداشت که آنها را دور خود نگه دارد. گاز ها هنوز در لابلای کانی های در حال شدن در درون زمین بودند و به مرور به خارج پوسته جامد بر اساس فعالیت میلیون ها ساله آتشفشان ها به خارج از پوسته جامد منتقل می شدند. دانشمندان عقیده دارند که جو اولیه کم قطر و ناپایدار بود و روز ها علی الرغم تابش خورشید تاریک و شب ها روشن بود. دو و نیم میلیارد سال طول کشید تا آرامش در زمین برقرار و لایه خارجی سرد و ضخیم شود ،گرانش زمین و مدار گردش متغیر زمین به دور خورشید ثابت و تکمیل شدند، برخورد خرده سیارات و شهاب سنگها قطع گردید و مشتری همه آنها را مانند جارو برقی به دور خود نگه داشت.

جو زمین ماهیت  روز و شب را تعیین میکند

شب و روز ماهیت خود را در کره زمین به مفهوم کنونی که ما می فهمیم از جو زمین گرفته است. بنابراین شب و روزش یعنی شب و روز سماء زمین یا جو زمین منظور است که آن را بنا کرد و سقف برایش گذاشت و ضخامت آن را بالا برد. حال چرا جو زمین عامل روشن شدن روز و تاریک شدن شب گردید. تا به حال با خود فکر نکرده اید که این جمله چه معنی دارد؟ شب ماهیتا تاریک و روز ماهیتا روشن است ولی خداوند میفرماید شب جو زمین را تاریک و روزش را روشن کردم. ساختار تشکیلاتی جو زمین و هفت طبقه آن به دلیل وجود مولکول های اکسیژن، ازت، بخار آب و گازهای کمیاب و لایه ازن و لایه های حفاظتی دیگر نور خورشید را جذب و منعکس میکنند. شما در روز در سایه و داخل اتاق هم روشنائی دارید ولی در کره ماه که جو ندارد. سطحی که بر آن خورشید می تابد روشن ولی در سایه آن سطح تاریک است و در سایه باید چراغ روشن کنید؟ این ها واقعیت های علمی است که به ما کمک میکند آیات متشابه را درک کنیم و بفهمیم  خداوند دارد چه میفرماید. همه چیز را قاطی کرده ایم. کجای این سماء معنی کیهان می دهد که مفسرین و مترجمین محترم آن را به کیهان تشبیه کرده اند و اعتبار علمی این آیات مخدوش کرده اند. مگر باران را خداوند از سماء نازل نمی کند آیا این سماء کیهان است که به ما باران میدهد. گذشتگان حق داشتند سماء را کیهان بدانند ولی ما چرا باید چنین فکر کنیم .خودمان در عصر شکوفائی علم حضور داریم و تصورات ذهنی ما در دوران صدر اسلام است. خدای ناکرده  اساعه  ادب نشود و قصد بی احترامی به علماء گرامی اسلام را ندارم با عرض معذرت قرآن مهم تر است و فضای مجازی آلوده به شبهات و دانشجوی عزیز ما بی پناه و امثال سروش ها هم از نا آگاهی ما سوء استفاده را می کنند و به انجام وظیفه خود مشغولند.

حال آیه دوم که میفرماید- لَخَلْقُ السَّماوَاتِ وَالاْرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ- خلقت جو زمین و زمین از خلق انسان مهمتر است چرا؟ بدون جو زمین حیاتی وانسانی نبود و ولی اکثر مردم علم این موضوع را ندارند. اکنون علم زمین شناسی و زیست شناسی و اختر شناسی  پرده ابهام را کنار زده و ما می توانیم به کمک علم آیات متشابه را بفهمیم. گفتار ابن عباس درباره حوادث صدر اسلام مثلا غدیر خم و غزوه ها و گفتار رسول اکرم(ص) و حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا(ع) و صحابه همه سندیت دارد و ما تابع نظرات آن بزرگوار هستیم  ولی آیات متشابه که ریشه در علوم طبیعی دارند باید با علم روز تطبیق شود. به اصطلاح بروز رسانی شود. ایشان نظر علمی آن دوران را بیان کرده ضرورت زمانی ایجاب می کرده که آن جناب برای توجیه آیات متشابه نظریاتی را جمع آوری کند تا مومنین توجیه شوند.

علم روز ملاک آیات متشابه است. تا کنون فلاسفه اسلامی سعی کرده اند توجیه علمی برای این قبیل آیات پیدا کنند و به فلسفه گرایی روی آوردند. اکنون دیگر با روشن شدن موضوعات علمی نمی توانیم برای کلمات سماء ،سماوات، جنین، جن و جان ، صلب و ترائب، ماء دافق نطفه و بسیاری دیگر از مفاهیم علمی استفاده  نکرده و بگوئیم علوم طبیعی در دین کار بردی ندارد. برای ما که عقیده و دین ما بر باور ما نشسته کاربردی ندارد ولی جوان تحصیلکرده نیاز به توجیه علمی دارد و گرنه اعتقاد خود را از دست میدهد. این وظیفه دانشمندان اسلامی است . واقعیت ها باید نگریست. سوره جاثیه بطور واضح سماوات والارض را جو زمین نامیده و پدیده های درون آن را برای مومنین آیات همچون آیات قرآن میداند. تعقل و تفکر در آیات بسیاری از مشکلات فهم مطالب قرآن را آسان میکند. شبهه ایجاد شده در اثر برداشت سماء به کیهان این است که خداوند علم را نمی دانسته اول زمین را خلق کرد و سپس به کیهان می پردازد.ثم الستوی الی السمائ وهی دخان

نتیجه نوشتار

جو زمین دوره های زمانی مختلفی را پشت سر گذاشته تا به وضعیت کنونی در آمده است. چگونگی تشکیل زمین هنوز برای علم روشن نیست. ولی شواهد و قرائن مستندی از فسیل ها دوران زمین شناسی را برای ما روشن نموده است البته هنوز سوالات بیشماری وجود دارد که علم دارد به آن نزدیک میشود. مثلا دانشمندان عقیده داشتند که حیات در اقیانوس ها و در مجاورت دهانه های آتشفشان ها ایجاد شده است. موضوع ماء دافق نظر دانشمندان را به  تشکیل حیات به خشکی کشاند و برخی هم هنوز اعتقاد دارند که حیات از بیرون از زمین آمده. اخیرا نظریه دنیای RNA مبحث خلقت حیات را وارد فاز دیگری کرد و با کمال تعجب که جز این انتظار نمی رفت تمامی ادله قرآن در باره خلقت انسان منهای تخیلات گذشتگان دارد به واقعیت علمی نزدیک میشود یعنی علم دارد به قرآن نزدیک میشود. لقد خلقنا الانسان من صلصال من حما مسنون. موضوعی است که علم تجسس خود را بر روی آن متمرکز کرده است. توده سیاه نرم حاوی مولکول های اولیه حیات را در شهاب سنگ ها و خرده سیاراتی که به زمین برخورد کرده اند در آنها یافته اند. فعلا بحث سنگ رس پخته و داغ صلصال کالفخاربه عنوان محل تشکیل ژن اولیه حیات در پیدایش حیات و به عنوان کاتالیزاتور مطرح است. خداوند همه چیزی های لازم برای آغاز خلقت انسان از سنگ رس فراهم کرد و خلقت انسان را از آن آغاز کرد و نسل بعد از آن را در ماء مهین قرار داد. ماء مهین و ماء دافق و فرق آنها از نظر علم زیست شناسی و قرآن . نسل منظور نسل بشر نیست نسل بعد از آغاز خلقت انسان در سنگ رس را می فرماید. یک دفعه سه و نیم میلیارد سال را می پریم و نسل بعد در سنگ رس را  به آب مرد وصل میکنیم.

مهین معنی کم ( بی ارزش قابل توجه نبود یعنی کم بود)آب کم یعنی آبی که بصورت مولکول بخار آب در لایه های سنگ رس وجود داشت منشاء نسل بعد از آغاز خلقت انسان بوده است. تک سلولی بدون هسته غیر هوازی و بدون غشاء هسته ای پروکاریوت ها و سپس تک سلولی بدون هسته و بدون غشاء هسته ای و سپس سیانوباکتری های فتوسنتز اکسیژن ساز و هر کدام پانصد میلیون سال بر زمین حکومت می کردند. جوی در این سه دوره وجود نداشت و سماء زمین دودی و تاریک بود که قرآن از آن به ظلمات ثلاثه نام برده است. این ها همه نطفه امشاج بودند که در حال تکامل بسوی تک سلولی هسته دار هوازی با غشاء هسته ای و سلولی کامل و ژن DNA کامل به نام یوکاریوت یا به تعبیر قرآن علقه یا نفس واحده  که  پانصد میلیون سال در فضای آرامش زمین و جو اکسیژن دار راه تکامل خود را بسوی جانداران و گیاهان اولیه در دریا و خشکی ادامه دادند. بعد از سه دوره ظلمات ثلاثه خداوند به سماء زمین که دودی و تاریک بود می پردازد و آن را در دو دوره به سبع السموات قضاهن میکند. خلق نمی شود  قضاهن برنامه ریزی میشود با برنامه ایجاد کردن است.

بنابراین با استعانت از علم زیست شناسی و زمین شناسی اولیه مفهوم .ثم الستوی الی السماء وهی دخان واقعیت علمی دارد و پیش بینی علمی قرآن در رخداد های زمین اولیه ثابت میشود. آیات 9 الی 12 سوره فصلت روند تشکیل زمین از پیدایش یا خلقت در دو روز و تشکیل اقوات یا غذای تک سلولی های اولیه حیات در چهار دوره که قدر فیها اقواتها است تا پیدایش جو زمین و شفاف شدن آن می پردازد. ثم الستوی الی السمائ وهی دخان فقال لها وللارض اتیئا طوها او کرها قالتا اتیئا طائعین. اگر در آیه دقت شود سماء زمین دودی و تاریک است و خداوند به آن می پردازد تا آن را بنا کند. به زمین و سماء آن می فرماید برنامه ریزی تکمیل شده و نقصان ها برطرف و شما هر دو باید تابع فرامین و دستورات و امر خداوند باشید و این اجباری است. تمثیل زیبائی است برای بیان اینکه سماء و زمین هر دو یک مجموعه هستند. مدار زمین بر روی خط  حیات قرار گرفته  نورخورشید تابنده شده و حفاظ برای جلوگیری از ورود اشعه ماوراء  بنفش در حال ساختن است،  تولید اکسیژن زمین توسط سیانوباکتری ها منظم شده مدار زمین 23 درجه کج شده که زمین و جو آن باید بر آن قرار گیرند و ثابت بمانند. اتیئا طائین میتواند اشاره به این موضوع باشد. حال همه چیز برای بالا بردن سقف آسمان زمین فراهم شده و سماء زمین به هفت طبقه تبدیل میشود و جو آرام می گیرد تا تک سلولی علقه که همان نفس واحده است بتواند به تکامل خود ادامه دهد. اقراء بسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق. جو از دودی و کدری بیرون آمده و شفاف شده بطوریکه نور ستارگان برای ناظر زمینی قابل رویت است. زینا السماء الدنیا به مصابیح. سماء دنیا، جو حیات دنیا، به نور ستارگان منور می شود ونه خود ستارگان. لزوم بازنگری در نظرات گذشتگان در مورد آیات متشابه موضوع  سم وات، سماء، خلقت انسان، نطفه منی یمنی و غیره احساس میشود. جوان تحصیلکرده مسلمان تشنه دانستن حقایق قرآن است. سید محمد تقوی اهرمی. 28 تیرماه 1398-ویرایش جدید خرداد 1399-ویرایش جدید ابان ماه 1402

نطفه امشاج اولین تک سلولی بدون هسته پایه شروع خلقت انسان

مقدمه نوشتار

آیات متشابه فراوانی در قرآن وجود دارند که همچنان ظاهر آیه میدان جدل مفاهیم و معانی آن شده و باطن و تشبیه آیه که اصل آن است به فراموشی سپرده شده است. علماء و بزرگان اسلام با وجود اعتقاد به اصل تفکر و تدبر در آیات، با عقیده سنتی کهن وارد آیات متشابه می شوند و تفکر می کنند و توجیه همان نظر کهن را با کمی تغییر به عنوان  دست آورد جدید ارائه می دهند. روایتی از حضرت امام عسکری(ع) نقل میشود"لیست العباده کثیره الصیام والصلاه انما العباده کثرت تفکر فی امر الله" می فرماید عبادت به کثرت روزه و نماز نیست بلکه عبادت در حقیقت کثرت تفکر در امر خدا است. آیات متشابه با علوم طبیعی سر وکار دارند و تنها با دانستن علم آن میتوان تاویل نمود. مثالی بزنیم همه می دانیم که آیه زیر با علوم طبیعی سروکار دارد.

الله الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْماً "خدا است كه هفت آسمان را خلق کرد و در زمين مانند آن را آفرید است و فرمان او بصورت قوانین همواره در ميان آن دو جاري است برای اینکه بدانيد  خداوند به هر چیزی قادر است و علم او به همه چیز احاطه دارد.

برای تاویل علمی این آیه به تفکر و تعقل و تجسس در علم مربوطه نیاز است. آیا تنها  تفکر و تعقل در آیه کفایت میکند. هرکس با هر تصورات ذهنی که دارد وارد تفکر این آیه شود به همان نتیجه که در ذهن او نقش بسته میرسد. سبع السموات را مفسرین صدر اسلام با استناد به علم و تصورات ذهنی آن زمان هفت طبقه پوست پیازی کیهان که زمین در مرکزیت آن قرار داشت تاویل کرده اند. اکثر مفسرین و مترجمین نتوانسته اند این ذهنیت را در فکر خود پاک کنند و به همان نظریه  باور دارند. اخیرا برخی سیاره منظومه شمسی را دارند جایگزین سبع السموات میکنند و فکر نمی کنند اول هیچ جای قرآن سماء بوی سیاره نمی دهد و سیارات هم نه تا هستند و زمین را که کم کنیم می شود هشت تا؟ بدعت جدید.

بعلاوه سبع السموات طباقا است طبقه روی طبقه؟ سیاره ها با چه دوربینی طبقه طبقه دیده اند. تصورات غلط این چنین شکل می گیرند. لذا در تمامی تفاسیر صحبت از هفت زمین است که مانند هفت آسمان در کیهان وجود دارند. این نظریه منسوخ شده ولی وفاداری به نظریات کهن همچنان باقی مانده است. علم آن نظریه را رد کرد و در کیهان طبقاتی وجود ندارد و فقط بالای سر ما هفت طبقه جو زمین قرار گرفته که حیات در زمین مدیون آن است. با توجه به باور ذهنی مفسرین سعی نکرده اند علم زمین شناسی را برای تاویل این آیه بکار بگیرند و مشکل موضوع را حل کنند. آیه بطور وضوح می فرماید خداوند سبع السموات را خلق کرد و در زمین هم مانند آن هفت طبقه خلق کرد. من الارض دارای دو معنی است از زمین و در زمین. در آیات فراوان دیگر داریم که من معنی "در" هم  میدهد. بنابراین تفکر و تعقل که خداوند این همه تاکید فرموده زمانی کاربرد دارد که ذهن را از تصورات غلط  گذشتگان پاک کنیم. وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا. از علم آن (در باره ملائکه است که به غلط فرشته نامگذاری کرده اند فرشته نامیدن ملائکه خلاف قرآن است ) بهره ای ندارند و از تصورات ذهنی خود تبعیت میکنند و ظن یا گمان یا تصورات ذهنی برای رسیدن به واقعیت سودی نمی رساند)

نطفه امشاج و تصورات ذهنی کهن

خلقت انسان و موضوعات مربوطه مانند نطفه، علقه، ماء مهین، ماء دافق ، صلب و تراءب، رشد جنین همه از یک منبع نشات گرفته است. همه مفسرین با آن ذهنیت خلقت انسان را دنبال می کنند مانند مثال فوق. ابن عباس عموی گرامی حضرت رسول اکرم(ص) شخصیت برجسته و پرتلاشی  بود که در عمر پر برکت خود برای روشن کردن ذهن مومنین در پی بردن به مفاهیم کلمات در آیات متشابه و سایر موضوعات تجسس گسترده ای انجام داد و معانی بسیاری از کلمات را از میان فرهنگ عرب جاهلیت پیدا کرده و شاگردان ایشان نظرات وی را جمع آوری و پایه تفاسیر مفسرین معروف قرار گرفت. ابن عباس کلمات را بر اساس تفکرات علمی و تجربی آن زمان جمع آوری کرد تا به سوالات مومنین پاسخ بدهد. آن زمان فکر می کردند آب مرد نطفه است ولی اکنون ما می دانیم که نطفه از تلقیح ژن نر و ماده تشکیل می شود. بنابراین کلماتی که در آیات متشابه خلقت انسان در قرآن مطرح شده را باید با علم روز بیان کنیم تا واقعیات علمی این آیات روشن شود. علت اصلی ایجاد شبهات نگریستن به این آیات با دید گذشته است که ضرورت بازنگری و مراجعه به علم روز اجتناب ناپذیر است. علم زیست شناسی اولین مولکول ژن که  پایه حیات است در زمین اولیه را نطفه  می نامد. این اصطلاح اخیرا و حدود کمتر از صد سال وارد ادبیات علم زیست شناسی تشکیل حیات اولیه گردید. آخرین نظریه علمی بحث دنیای RNA را وارد چگونگی تشکیل حیات اولیه نموده و ژن DNA تکامل یافته آن است.

خلاصه روند تشکیل اولیه نطفه حیات

تا کنون دانشمندان نظریه های مختلفی ارائه داده اند که در مقالات چگونگی روند پیدایش حیات در زمین اولیه از نظر قرآن مشروحا بیان شده است. دنیای RNA تحولی جدید در چگونگی پیدایش سلول اولیه حیات ایجاد کرده است. نظریه سوپ اولیه و پیدایش تک سلولی اولیه در درون آب اقیانوسها و در مجاورت دهانه های آتشفشان کم کم جای خود را به پیدایش حیات اولیه در خشکی و در درون سنگ رس گداخته داده است. بین لایه های موازی  درونی سنگ رس که قابلیت جذب آب همراه با املاح ایجاد شده مولکول های پایه حیات واکنش ایجاد مولکول های پلیمر به مولکول زنجیره ای پلیمر فراهم گردید و ژن اولیه RNA ایجاد شد. سنگ رس نقش کاتالیزاتور را بازی کرده است. چگونه این مولکول شیمیایی اسید ریبونوکلئیک خصوصیات اولیه حیات را گرفت و چگونه آب دفع شده از پیوستن مولکول های مونومر به پلیمر محیط واکنش را ترک کرده اند و شرایط محیط واکنش چگونه بوده .معمای بزرگ حیات است.

ژن RNA اسید ریبو نوکلئیک تنها یک رشته ای بوده بر خلاف DNA که دو رشته ای است بعلاوه خاصیت انتقال وراثت را نداشته و تنها قادر به تولید پروتئین بوده و قابلیت تکثیر پذیری به طریق تقسیم سلولی دارا بوده و خصوصیات تکثیر پذیری از طریق تلفیق ژن های نر و مادینگی را نداشته است. هر دو اسید نوکلئیک هستند. وظایف آنها متفاوت است به مقاله آر.ان .ای ویکی پدیا مراجعه فرمایید. بحث مفصلی دارد. آنچه به مقاله ما مربوط است. تشکیل این اولین تک سلولی حیات از حما مسنون و در صلصال است و چگونگی ایجاد مراحل دوره چهارگانه اقوات است بر روی پوسته داغ و جامد زمین که دقیقا در آیه 10 سوره فصلت به آن اشاره شده است. این تک سلولی اولیه حیات هسته و غشاء دور هسته که در متابولیسم موجود زنده نقش مهم ایفا می کند را نداشته، ژن تک پایه به صورت کلاف درهم پیچیده و آزاد در درون غشاء سلولی ناقص که البته در نوع خود از مکانیسم  پیچیده ای برخوردار بوده اما از نظر تکاملی به پای غشاء سلولی DNA نمی رسیده. در حقیقت نوع تکامل نیافته دی ان آ است. ژن یا نطفه ای است که بدون جنسیت نر و مادینگی خود تکثیر پذیر است و قرآن آن را نطفه امشاج نامیده است. حال آیه ای که این کلمه در آن آورده شده را ملاحظه کنیم.

هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا
إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا

آیا در روزگار زمانی نگذشت که انسان چیز قابل ذکری نبود ما انسان را از نطفه امشاج خلق کردیم و خصوصیات نبتلیه در آن (او را از حالتی به حالتی ديگر و شکلی به شکل ديگر در مي آوريم) قرار می دهیم و سپس شنوائی و بینائی را در او قرار دادیم. آیه قبلی انسان در حال شدن است و در خاک و زمانی که نطفه اولیه ایجاد می شود و حیات شکل می گیرد انسان موضوعیت پیدا میکند. وَاللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ؛ خَلَقَ الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ؛

آیات 5 الی 7 سوره سجده هم این موضوع را تاکید می کند.
الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ خداوند همه چیز های لازم را برای شروع خلق انسان فراهم و خلق کرد که این همان فراهم نمودن خلقت اولیه حیات است وملکول های پایه برای خلقت حیات در حال شکل گرفتن است وانسان دارد ساخته میشود و خلق آن از زمانی است که در اولین نطفه ژن حیات دمیده میشود واولین نطفه خلقت انسان پدیدار میشود و خلقت انسان را از خاک شروع کرد

ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ
و نسل بعد از شروع در خاک را که پروتئین ها نوکلئوتیدها، قندها هستند را در محیطی که بخار آب به صورت کم و اندک و در درون سنگ رس وجود داشت نطفه امشاج را خلق کرد. آب در حد مولکول کم و بخار که املاح ساخته شده را درون خود داشت و جذب لایه های درونی سنگ رس گردید و به صورت رسوب سیاه رنگ و تبخیر آب بر جای می ماند. ولقد خلقنا الانسان من صلصال من حما مسنون

ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ و آن را سر و سامان داد و روح خود را در آن دمید .جعل لکم السمع و و الابصار و الافئذه قیلا ما تشکرون
این دو ردیف آیات سوره دهر و سجده کنار هم بگذاریم هر دو یک موضوع را بیان میکنند.
الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ - هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا-این دو آیه یک موضوع را بیان میکند.

إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ ما انسان را از نطفه خاصی خلق کردیم که خاصیت توارث و تکثیرجنسیتی را درخود در حال نبتلیه بود از حالتی به حالت دیگری تغییر دادن وطبق برنامه ریزی به پیش رانده میشد.

دقت فرمایید همه صحنه ها در زمین اولیه است و به رحم موجودات زنده ارتباطی ندارد زمان رخداد سه و نیم میلیارد سال قبل است. نطفه امشاج دارای ژن تک رشته ار.ان.آ است وبا سلول هسته دار با غشاء تکامل یافته  زمانی حدود دو و نیم میلیارد سال فاصله است و نمی توان فورا نطفه اولیه و نطفه تکامل یافته که قرآن آن را علقه مینامد را در درون رحم برد. قرآن تحولات خلقت انسان در در درون سنگ رس و سه دوره تاریکی جو زمین که لازمه فراهم کردن محیط تکامل اولین پایه موجودات زنده که همان نفس واحده است را دارد بیان میکند. علم زیست شناسی به ما کمک می کند آیات را درک کنیم .کپی برداری از نظر گذشتگان که بر پایه علم آن زمان تصور شده ما را به گمراهی علمی می کشاند و شبهه پشت شبه ایجاد میگردد و کار ما هم می شود توجیه تراشیدن و بالا و پایین بردن استخوان در بدن تا جای مناسب صلب و ترائب را پیدا کنیم. برای یک بار هم که شده نظرات کهن را گوشه ای بگذاریم و آیات را با علم مربوطه مقایسه کنیم و بعد قضاوت کنیم و کاری که ابن عباس رحمه الله علیه انجام داد ما هم میتوانیم انجام دهیم. معنی کردن کلمات با علم روز. خداوند توفیق درک آیات متشابه به همه ما عنایت فرماید و ما را از بند تخیلات ذهنی رها سازد

(سید محمد تقوی اهرمی 23تیر1398 ماه مصادف با سالگرد تولد حضرت امام رضا(ع 

ویرایش جدید تیر ماه 1399

سلاله من طین و نقش آن در پیدایش حیات در زمین اولیه

مقدمه نوشتار

حیات پدیده ای است اعجاب انگیز که ذهن دانشمندان زمین شناسی، زیست شناسی، اختر شناسی و میکرو بیولوژی را برای کشف واقعیت آن به خود مشغول کرده است. برای کشف حیات با تلاش مستمر توانسته اند ساختار اصلی مولکول های حیات که ژن ها باشند را کشف نمایند. دانشمندان تصور می کنند با دستیابی به ساختار شیمیایی مولکول ها به حیات خواهند رسید. ما با  دو مقوله حیات و مولکول های ساختار حیات سر و کار داریم.

جان ونترکه خود را با ترفندی خالق حیات نامید که در مقاله خالق حیات مصنوعی و ترفند فریب افکارعمومی موضوع را شرح داده ام به مطلبی مهم اشاره کرده است که دانشمندان به سادگی از آن عبور کردند. موضوع ساخت یک نرم افزار برای کنترل واکنش های شیمیایی در لوله آزمایش محتوی ساختار مولکولی ساخته شده که در درون غشاء  باکتری که  ژن آن را  بیرون آورده بود قرار داده و به کامپیوتر وصل کرده بود، است. نرم افزار کنترل تحولات درون باکتری را بر عهده داشت. نامبرده می دانست که تحولات درون باکتری را باید یک نرم افزار طبیعی بر عهده داشته باشد که به آن نرسید و آن را به یک نرم افزار کامپیوتر وصل کرد. حیات هم دقیقا در طبیعت نرم افزاری دارد، روح  فرماندهی ژن را بر عهده دارد. اما این نرم افزار را خداوند در درون موجود زنده کار گذاشته است که مستقیم امر خود را درون آن برای فرماندهی نفخت من روحی کرده است.

محل بروز حادثه  ایجاد حیات از نظر قرآن

قرآن چگونگی تشکیل ساختار موجود زنده اولیه را و محل بروز این  پدیده را برای ما بیان می کند تا  دانشمندان به آن ساختار برسند و به حقانیت وجود خداوند ایمان بیاورند که حیات مقوله است جدا  از ماده و ساختار تشکیلاتی موجود زنده. نظریه های گوناگونی درباره پیدایش حیات  توسط دانشمندان در چند دهه اخیر بیان شده و همگی پیدایش حیات را بیرون از پوسته جامد زمین و در درون دریا و اقیانوس بررسی کرده اند. از آنجائی که روند پیدایش زمین هنوز برای علم نا شناخته است جستجو ها بیرون از پوسته جامد و زمانی که آب فراوان در زمین دریا و اقیانوس ها  پر کرده است به دنبال حیات هستند. دلیل آن این است که در اعماق اقیانوس ها و اطراف دهانه های آتشفشان ها و بر روی گداخته های بیرون آمده از درون زمین به توده سیاهی برخورد کرده اند و آثار باکتری هایی را کشف کرده اند و نظریه دادند و این نظریه با چالش های علمی زیادی روبرو شد و دانشمندان به مرور زمان محدوده تجسس خود را از دریا و اقیانوس به پوسته جامد داغ  و تازه شکل گرفته زمین  کشاندند و اخیرا در درون لایه های  سنگ رس به دنبال حیات اولیه هستند. چه چیزی باعث شد که نظریه های مختلف راه خود را بسوی سنگ رس و توده سیاه حما مسنون بر روی آن گسترش دهند. این دقیقا نظر قرآن است.

ماء دافق کلید پیدایش حیات در زمین اولیه

باعث تعجب و تحیر شما می شود. ماء دافق عامل اصلی مردود شدن نظریه ها گردید. چرا؟ با پیشرفت علم ژنتیک و کشف مولکول های DNA وRNA به عنوان پایه اصلی و اولیه ساختار موجود زنده به این نتیجه رسیدند که حیات از نطفه آغاز شد یعنی از ژن ها که اساس نطفه هستند. ماکرو مولکول های زنجیره ای حیات باید در محیط داغ و خشک و کم  آب ( تنها به صورت بخار که نمی توانست بر روی سنگ داغ باقی بماند) با تبدیل مونومرها به پلیمرها با از دست دادن مولکول های آب در هر واکنش شیمیایی تبدیل مونومرها به  پلیمرها. این آب باید سریع دفع شود یا به تعبیر قرآن ماء دافق باشد. صفت جهنده و بیرون رونده این آب نقش تعیین کننده  در پیدایش حیات داشته است و گر نه در محیطی که  آب مهین نباشد  یعنی آب کم  نباشد، آب دفع شده از محیط  واکنش بیرون نمی رود و واکنش برگشت پذیر می شود و مولکول های ماکرو ساختار ژن به وجود نمی آید و حیاتی هم در کار نبود. مواردی که بیان شد جدید ترین نظریه علمی است که قرآن به آن اشاره کرده است. در تصویر زیر ماء دافق از واکنش شیمیایی تبدیل مونومرها به ماکرومر ها از واکنش خارج می شوند. حما مسنون توده نرم متشکل از مولکول های آلی پایه حیات هستند که در درون  لایه های سخت سنگ رس گداخته رسوب می شوند و سنگ رس این واکنش را کاتالیزه می کند. ترائب هم  صفت حما مسنون نرم و صلب سنگ رس سخت و ماء دافق هم در تصویر زیر  ملاحطه فرمایید.

مولکول های مونومر بالا قرار دارند وقتی پایین بهم  به وصل می شوند از هر مولکول مونومر یک مولکول آب بیرون می جهد و باید فورا بیرون رونده باشد و گر نه مولکول اولیه ژن موجود زنده تشکیل نمی شد. حال می توانیم درک کنیم چرا ماء دافق که از بین توده نرم و سخت بیرون می رفته برای تشکیل نطفه ضروری بوده است. آیا ابن عباس و ابن کثیر می توانستند این یافته جدید علم زیست شناسی را بفهمند. ابن عباس و ابن کثیر دانشمندان بزرگی بودند که  ابتکار معنی یابی کلمات قرآن را پایه  گذارند و بر اساس دانش آن زمان. ما بدون فکر کردن و مقایسه آیات قرآن با دانش این زمان معانی آن ها که  لغویون قدیم نام گذاری کرده اند بر باور خود نشانده و اعجاز قرآن را فدای تحجر فکری خود کرده ایم و بناحق در حال توجیه کردن نظرات آن ها هستیم.

جهان بینی قرآن در پیدایش  حیات

قرآن دارای یک چها چوب مدون و مشخص یا یک جهان بینی و به زبان امروزی یک نظریه خاص خود است که در دو مقاله پیدایش حیات از نظر قرآن با استناد به علم  روز و به  دور از ذهنیات کهن- و صلصال كالفخار و مفهوم علمی ان درخلقت انسان مشروحا بیان کرده ام و به خوانندگان بزرگوار توصیه می نمایم ابتدا آن ها را مطالعه فرمایند تا موضوعات زیر قابل درک شود.

برای درک دو جمله از قرآن در باره پروسه خلقت حیات در زمین اولیه که دنیایی مفهوم علمی در بر دارند و آن ها یکی

ثم جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلاَلَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ- و دیگری ولَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن سُلاَلَةٍ مِّن طِينٍ است، باید  تحولات زمین در دو دوره خلق آن که در قرآن اشاره شده را بررسی کنیم. براساس آیه 9 سوره فصلت زمین قبل از پیدایش پوسته جامد  بر روی آن در دو دوره خلق شد. این دو دوره کدام هستند. برای رسیدن به آن باید ابتدا  پیدایش منظومه شمسی از نظر علم اختر شناسی را بررسی کنیم. زیرا پیدایش زمین ریشه در روند پیدایش خورشید دارد. دو دوره ای که قرآن به آن اشاره کرده می بایستی دو دوره کاملا منفک از یکدیگر باشند. دانشمندان بر اساس آخرین نظریه علمی در پیدایش زمین و  سیارات سنگی دیگر معتقدند که غبار و گاز توده ابر خورشیدی (همان غبار کیهانی و گاز که خورشید از آن شکل گرفت ) که از حدود 92 درصد ئیدروژن و 8 درصد هلیوم و کمتر از 0/1 درصد سایر عناصر و کلوخه های میکرو که همان غبار کیهانی است تشکیل شده اند.

این غبار ها در نقطه ای جمع شدند و حول آن شروع به چرخش نمودند، فشرده و داغ شده و کلوخه ها بهم پیوستند و در اثر بالا رفتن حرارت به صورت توده مذاب در آمدند و دور مرکزیت زمین تجمع  و این چنین زمین شکل گرفت. این یعنی فقط یک دوره بهم  پیوسته. برخی از دانشمندان مانند ارنست مایر به ابتدا هم جوشی هسته ای هلیوم و هیدروژن و ایجاد عناصر شیمیایی  و سپس  تکامل شیمیایی یعنی پیدایش مولکول ها اشاره کرده است. دو دوره منفک از هم. کدام یک از این دو نظریه می تواند به واقعیت نزدیک تر باشد. باید توجه داشت که هر دو نظریه هنوز تاییدیه علمی نگرفته اند. پیدایش کیهان از بیگ بانک  و پیدایش خورشید از توده  ابر خورشیدی و در صد عناصر کیهانی با مطالعات اختر شناسی و ابزار پیشرفته از نظر علمی تایید شده است . تکامل اتمی و شیمیائی در قرآن

چگونگی پیدایش خورشید

کیهان حدود 92 درصد از اتم هیدروژن و 8 درصد اتم هلیوم همراه با  ناخالصی ها  کمتر از 0/1 درصد که رقم قابل توجه ای بشمار نمی آید تشکیل شده است. پروفسور استیون واینبرگ این رقم را 78 به 22 در آغاز پیدایش کیهان میدانند. هر 1000 عدد اتم، 900 اتم  هیدروژن و 99 اتم هلیوم و تنها یک اتم سایر عناصر که عبارتند از عناصر سنگین، آهن، کربن، اکسیژن، و سایر از قبیل آب، و ترکیبات آلی و غیره ( ویکی پدیا Kosmochemie). این رقم در کیهان امروزی نسبتا ثابت است. این یک اتم را غبار کیهانی مینامند که بعد از بیگ بانک  در ستارگان ایجاد  و در کیهان با گاز های هیدروژن و هلیوم مخلوط شدند و امروزه آن را گاز و غبار کیهانی می نامند. این غبار از کلوخه های بسیار ریز در حد اندازه میکرو تشکیل شده اند. منظومه شمسی از این غبار و گاز یا  توده ابر خورشیدی تشکیل شده است. چگونگی پیدایش منظومه شمسی برای دانشمندان در هاله ای از ابهام  قرار گرفته و نکات مبهمی در آن بلا جواب مانده است.

دانشمندان با وجود  سوالات بیشمار در موضوع زیر اتفاق  نظر دارند. منظومه شمسی از گاز و غبار کیهانی نام برده شده یا  توده  ابر خورشیدی تشکیل شده است. این توده داغ  که ابتدا چندان داغ  نبوده در حول محوری مرکزی و مسطح (بشقاب مانند و نه کروی) شروع به چرخش میکنند و نیروی جذب به مرکز غبار را در مرکز فشرده کرده و هسته مرکزی خورشید را به وجود می آورند و در فواصل معینی در نقاطی این غبار( دقت شود گازها به فضا پرتاب می شوند و غبار که همان کلوخه های ریز و میکرو هستند) متمرکز شده و سیارات سنگی منظومه ایجاد میشوند.

خورشید با قطر 1,38 میلیون کیلومتر حدود 99/86 درصد توده  ابر خورشیدی را به خود جذب و بقیه سایر سیارات اعم از سنگی و گازی را تشکیل داده اند. خورشید در حال حاضر دوره تکامل هسته ای خود را میگذراند و با سوزاندن هیدروژن و تبدیل آن به هلیوم در واکنش همجوشی هسته ای انرژی لازم را تولید میکند. همجوشی هسته ای در مرکز خورشید و در حرارت 15 میلیون درجه درحال انجام است. حرارت سطح خارجی آن حدود شش هزار درجه است. همزمان با شکل گرفتن خورشید در مرکز توده  ابر خورشیدی سیارات منظومه شمسی هم ایجاد شدند. سیارات تیر، ناهید، زمین و مریخ سیارات سنگی و بقیه گازی هستند. چرا این سیارات سنگی هستند را علم نتوانسته دلائل منطقی و علمی ارائه دهد و نظریات متعددی که بیشتر همان موضوع  فوق را دنبال میکنند به توجیه های علمی چگونگی چسبیدن این کلوخه ها بهم  می پردازند. به همین  منظور است که پیدایش زمین در هاله ای از ابهام است. هدف از این نوشتار بررسی نظریه  قرآن و مقایسه و تجزیه و تحلیل علمی آن است. دانستن چگونگی پیدایش زمین میتواند ما را در تاویل آیات متشابه در خلقت انسان از سلاله کمک کند.اینجانب با مطالعه مسمر و تفکر در آیات قرآن و علم زمین شناسی و پیدایش منظومه شمسی نظریه جدیدی ارائه دادم که در سایت خودم منتشر کردم پیدایش زمین و تئوری جدید از نظر قرآن

تجزیه و تحلیل علمی دو نظریه فوق الاشاره

با توجه به اینکه اولا خورشید به تنهائی 99,86 درصد توده ابر و غبار کیهانی را جذب خود کرده و فقط 0.14 درصد بقیه سهم سایر سیارات شده و دوم نسبت کلوخه ها (در مقیاس اندازه میکرو متر) و عناصر غیر از هیدروژن و هلیوم هم در غبار کیهانی کمتر از صفر ممیز یک درصد بوده و قاعدتا می بایستی ثابت و همگون باشند.

چگونه این درصد بسیار ناچیز جذب سیارات سنگی شدند و گازها جذب سیارات گازی، نکات ابهامی و سئوال برانگیزاست که علم توجیهی برای آن ندارد. البته نظرات مختلفی با توجیه های علمی ابراز شده ولی سندیت علمی ندارند. بعلاوه نیروی گرانش عظیم مرکز توده خورشیدی که به مراتب از نیروی گرانش هسته مرکزی سیارات در حال تشکیل بزرگتر بوده می بایستی قاعدتا  تمامی این کلوخه ها را قبل از بزرگ شدن و جرم دار شدن سیارات سنگی جذب خود کرده باشد. دلیل این موضوع می تواند فرار گازها به  فضای اطراف که بعدا تشکیل سیارات گازی را دادند و از نیروی قوی گرانش خورشید گریخته اند،بوده باشد.

بنابراین سیارات از جمله زمین چگونه  تشکیل شدند. چرا همه  دور یک کلوخه میکرو جمع  شدند و جذب آن شدند و قاعدتا کلوخه های زیادی بودند و بایستی سیارات بینهایت زیادی تشکیل  می شدند، از آنجائی که مبنای این تئوری ها اصل تصادفی بودن پیدایش زمین است نه برنامه ریزی مدون توسط نیروی ما  فوق مادی این خطا ها در آن دیده می شوند.

دانشمندان براین عقیده هستند که همان درصد بسیار ناچیز با توجه به حجم عظیم توده ابر و گازی خورشیدی برای تشکیل سیارات سنگی کفایت می کرده است و این در صورتی می تواند سندیت علمی داشته باشد که دلیل قانع کننده ای وجود داشته باشد که چگونه و چه عاملی باعث شد حجم عظیم کلوخه های میکرو بسمت این سیارت هجوم بیاورند. با مقایسه درصد  عناصر مهم  شیمیایی که در حیات نقش اساسی داشته اند در کیهان، خورشید و زمین میتوانیم به مطلب مهمی برسیم و زمینه را برای درک دو آیه علمی پر مفهوم قرآن آماده کنیم این دو جملات عبارتند از:

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلاَلَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ و دیگری

ولَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن سُلاَلَةٍ مِّن طِينٍ است در این نوشتار سلاله من طین مورد بحث است و سلاله من ماء مهین انشاء الله در مقاله جداگانه ای مورد بررسی قرار می گیرد. جدول زیر در صد عناصر تشکیل دهنده حیات در کیهان، خورشید  و زمین را نشان میدهد. جدول از اینجانب و داده ها از منابع علمی و ویکی پدیا است

چگونگی پیدایش زمین

در جدول بالا درصد عناصر کیهان و خورشید صرفنظر از نسبت هیدروژن و هلیوم تقریبا  برابر است. خورشید حدود 4/6 میلیارد سال دارد هیدروژن خود را می سوزاند و به هلیوم تبدیل می کند. طبیعی است که  این نسبت باید  تغییر کند و مسلما تاثیر کمی  هم  روی در صد سایر عناصر می گذارد. خورشید و زمین از یک غبار کیهانی تشکیل شده اند. زمین از همان غبار کیهانی با در صد ثابتی سهمی برای خود بر داشته است. اینکه زمین دقیقا کلوخه های غبار حاوی عناصر شیمیایی را از درون توده ابر خورشیدی انتخاب کرده غیرمنطقی است. از آنجائی که خورشید به تنهائی 99/86 در صد کل جرم منظومه شمسی کنونی را به خود اختصاص داده و تنها حدود 0/14 درصد سهم بقیه سیارات است، غیر معقول به نظر میرسد که تمامی کلوخه های منظومه شمسی همه در سیارات سنگی بکار گرفته شده باشند. علم اخترشناسی در پیدایش این سیارات نظرات احتمالی را بیان داشته است که می تواند از واقعیت بدور باشد، لذا پیدایش سیارات سنگی می تواند بر اساس هم جوشی هسته ای از دو عنصر هیدروژن و هلیوم ایجاد شده باشند که با نظریه قرآن که زمین در دو دوره منفک از هم تشکیل شده است تکامل شیمیایی و تکامل هسته ای مطابقت دارد.

درجدول بالا ما در صد را نام برده ایم  نه مقدار. بنابراین درصد بالای سیلیسیوم و اکسیژن در زمین حدود 70 درصد، با احتساب سه سیاره سنگی دیگر(در سیارات دیگر نسبت کانی ها تقریبا با زمین برابر، اکسیژن مقداری کمتر و امکان وجود درصد بالاتری از سایر عناصر مولکول های حیات در زمین محتمل است) درصد بالای این عناصر در زمین می تواند نتیجه تولید در پروسه هم جوشی هسته ای از سوختن هیدروژن و سپس هلیوم بوده است. به عبارتی برای تشکیل مولکول های پایه حیات از غبار کیهانی همراه گازهای هیدروژن و هلیوم که در تمامی ابر خورشیدی با نسبت ثابتی وجود داشته است برنامه ریزی تدوین شده دست اندرکار بوده است.

تغییر بسیار کوچک این نسبت در زمین میتواند مانع تشکیل حیات گردد. زمین و سیارات نزدیک به خورشید در همان لحظه های اولیه تشکیل هسته مرکزی خورشید و قبل از جرم دار شدن و بدست  آوردن نیروی گرانش قوی توسط خورشید سهم خود را از غبار کیهانی گرفته اند و به دلیل حجم کم سوختن هیدروژن را خیلی سریع به پایان رسانده و سپس سوختن هلیوم باعث پدید آمدن کربن، اکسیژن، ازت، سیلیسیوم و غیره تا آهن شده است. هیدروژن باید در پایان دوره همجوشی هسته ای همچنان زمام امور را در دست داشته باشد تا اکسیژن نتواند عرض اندام کند که برای مولکول های حیات سم مهلکی بوده است. بعلاوه نسبت اسید های آمینه مورد نیاز برای حیات که از تعداد فقط 20 نوع آن هم از نوع ایزومر آلفا از بین میلیون ها اسید آمینه متنوع که بر اساس اصل تصادفی بودن می بایستی در زمین پیدا می شدند  مسلما نیاز به برنامه ریزی نرم افزاری معینی داشته است.

تحولات زمین پس از تشکیل

زمین در حقیقت خورشید کوچکی بوده که در مرکز خود همجوشی هسته ای از سوختن هیدروژن در زمان بسیار کوتاه به گفته پروفسور کاپلان احتمالا حدود فقط هزار سال (یعنی یک چشم بهم زدن در مقیاس زمان شکل گرفتن خورشید و سپس هلیوم را در دوره کوتاه چند میلیون سال و شاید  هم کمتر، به پایان میرساند و آهن و نیکل ایجاد شده در مرکز زمین قرار میگیرند و جرم زمین به وجود می آید و می تواند گاز هیدروژن مورد نیاز خود را اطراف خود نگه دارد. بعلاوه فاصله خورشید تا زمین هم تحت نیروی گریز از مرکز حرکت دورانی سریع بدور مرکز خورشید با تغییر مرتب مدار زمین دور تر گردید. این مطلب در قرآن اشاره شده است به مقاله خلق اسمان بعد از زمین شبهه غیر واقعی در قرآن مراجعه فرمایید. گازهای هیدروژن و هلیوم فراوانی که در پروسه تشکیل منظومه شمسی به فضا پرتاب شدند سیارات گازی را به وجود آوردند.

باید توجه داشت که در ستارگان  قاعدتا نبایستی حرارت بالا تراز حدود سیصد میلیون درجه حاکم باشد. این حرارت به بالا که پروتون ها و نوترونها درگیر می شوند فقط در حدود سه دقیقه و چهل ثانیه اول پیدایش کیهان بعد از بیگ بانک تا پیدایش هسته یونیزه شده هیدروژن و هلیوم به نسبت 75 به 25 حاکم بوده و ستارگان فقط  می توانند از حرارت سوختن اتم های این دو عنصر به پایین تر از این درجه بهره مند شوند. اینکه در برخی مقالات صحبت از هم جوشی هسته ای دو اتم اکسیژن با هم و ایجاد سیلیسیوم در حرارت یک میلیارد درجه وجاهت علمی ندارد و با علم تناقض دارد و امکان  پذیر نیست. بنابراین زمین تنها می تواند در دو دوره مستقل و منفک از هم یعنی تکامل اتمی یا دوره هم جوشی هسته ای و دوره تکامل شیمیائی خلق شده باشد که اشاره قرآن هم به این موضوع است .

آیات 9 و10 سوره فصلت

قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَكْفُرُونَ بِالَّذِي خَلَقَ الْأَرْضَ فِي يَوْمَيْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَنْدَادًا ذَلِكَ رَبُّ الْعَالَمِينَ- وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِنْ فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا وَقَدَّرَ فِيهَا أَقْوَاتَهَا فِي أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ سَوَاءً لِلسَّائِلِينَ –زمین دردو دوره خلق می شود و سپس روی آن پوسته جامد و برکت (سیلیسیوم همین خاک رس که امروزه هم اساس و پایه رزق و روزی بشر است) در آن قرار می گیرد و غذای بیولوژیکی برای موجوداتی که به آن نیازمندند در چهار دوره برنامه ریزی می شود.

الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإِنسَانِ مِن طِينٍ-وقتی تمامی شرایط به نحو احسن فراهم میشود (دو دوره همجوشی هسته ای و تکامل شیمیائی) شروع خلقت انسان در سنگ رس آغاز می شود. با توجه به نیاز مولکول های پایه حیات به آب و آمونیاک، متان برای شروع ایجاد ترکیبات پایه حیات چنین بر می آید که هم زمان با ایجاد سنگ رس و در درون لایه های آن و در داخل زمین مولکول ها ساده شکل می گیرند. متان ،اتان و کربورهای هیدروژن، آمونیاک، هیدرات فسفر و گوگرد. و غیره.

ولَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن سُلاَلَةٍ مِّن طِينٍ-در حقیقت ما انسان را از سلاله  در رس خلق کردیم. چکیده ای که در رس شکل گرفت که همان حما مسنون است. توجه داشته باشید کلمه من در آیه فوق دو بار تکرار شده و من هم  می تواند از و یا در معنی دهد.

مفهوم علمی قرآنی سلاله

خلق الانسان من سلاله من طین-سلاله دارای چند مفهوم است چکیده، عصاره، اجزاء تفکیکی منشاء شده از یک هویت مثلا سلاله السادات در القاب برخی شخصیت های معروف و سید گفته میشود، اجزاء ساختاری و اصلی یک هویت مادی و سایر. باید بررسی کنیم در این آیه سلاله من طین چه میتواند باشد. اگر من را "از"تعریف کنیم سلاله می شود جزئی از طین و اگر من را "در" معنی کنیم سلاله هویت مستقل درون طین پیدا می کند. در آیه  بالا من اول از و من دوم در می تواند معنی دهد با استناد به سایر آیات دراین باره که اشاره می شود.

بنابراین با توجه به آیه خلق الانسان من صلصال من حما مسنون .من اول میتواند در و من دوم از معنی دهد. انسان در سنگ رس و از سلاله یعنی چکیده درون آن شروع به خلق شدن میکند. بنابراین سلاله می تواند رسوب جدا شده از آب کم باشد. دو آیه را بررسی می کنیم.

بدائ خلق الانسان من طین و

خلق الانسان من سلاله من طین

یک موضوع مهم خلق ترکیبات آلی اولیه ساختار مولکول حیات در سنگ رس را بیان میکند. مطلبی که علم زیست شناسی به آن رسیده است و سنگ رس را عامل کاتالیزاتوری می دانند  که ترکیبات مخلوط ملکول های پایه حیات اصلی را به  ماکرومولکول ها تبدیل کرده است ولی جزئیات دقیق آن هنوز برای علم ناشناخته است- خلق حیات و نقش سنگ رس تحقیق علمی دانشگاه هاروارد- البته نوع سه لایه سنگ رس که از لایه های موازی و روی هم تشکیل شده اند.

سنگ رس سه لایه نوعی خاصی از سنگ رس است که آب را در بین لایه های خود جذب می کند و مدتی آن را نگه  می دارد، این آب می تواند در اندازه های میکرو همراه با املاح مانند آمونیاک، قندها، چربیها، و املاح فسفات و گوگرد را در خود حل و درون لایه ها ی داغ بالاتر از نقطه جوش آب و حتی بسیار بالاتر از خاصیت  کاتالیزاتوری  سنگ رس بهره مند شود  آب در اثر حرارت  بخار می شود و توده  سیاه رنگ و رسوب  را  بر روی لایه های درونی رس باقی می گذارد که همان حما مسنون است یا چکیده ای که آب آن تبخیر شده است یعنی سلاله. ساختار تشکیلاتی سنگ رس سه طبقه ای که نوعی خاصی سنگ رس است از  دو سطح طبقه کریستالی  چهار گوشه ای که توسط طبقه کریستال هشت گوشه ای بالا و  پایین هم  روبروی هم  قرار گرفته شده  فضایی را بین خود ایجاد می کنند که محلول ترکیبات تازه شکل گرفته را میتواند در خود جای دهد.

سنگ رس دو لایه از بسته های محکم بین طبقات برخوردار نیست زیرا همیشه یون های اکسیژن با پیوند همگون بالای کریستال چهار گوشه ای در برابر هم  قرار گرفته اند. به عبارتی در سنگ رس دو لایه  کریستال های چهارگوش Si3+ توسط Al3+ جایگزین می شود و بار منفی لایه کریستال چهار گوش با کاتیون ها پر می شوند و خاصیت جذب آب درون خود لایه  طبقات خود را ندارد و استفاده از نقش کاتالیزاتوری رس از دست میرود.

در حقیقت لایه های طبقاتی سیلیکات ها بسته می شوند. اینکه قرآن در آیاتی اشاره به خلقت انسان از تراب می کند می خواهد نوع سنگ رسی که پروسه خلقت انسان در آن آغاز شد را معرفی کند که طین نوع سنگ رسی است که خاک کشاورزی جاذب آب از آن پدید آمده است که با آب طین لازب می دهد. می دانیم که خاک تراب است و همان سنگ رس سه لایه فرسایش شده طی میلیارد ها سال است که به دلیل خاصیت جذب آب دورن لایه های خود کشاورزی را رونق بخشیده .

اشاره آیه وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ مِنْ فَوْقِهَا وَبَارَكَ فِيهَا به این نوع سنگ است که برکت حیات از آن و برکت رزق و روزی امروزه هم از آن است سنگ های سیلیسیوم دو لایه ، ماسه و شیشه و ایلیمیت اینها هم سنگ رس هستند  ولی نه سنگ رسی که  حما مسنون در درون لایه آن به رسوب تبدیل شد.

حال معنی سلاله من طین و نقش آن در پیدایش مولکول اولیه حیات برای ما روشن می شود.

سلاله چیزی که منشاء و پایه یک جسم از آن پدید می آید و ریشه و اصالت آن جسم را تشکیل میدهد هم معنی میدهد. مثلا سلاله من ماء مهین یعنی منشاء تشکیل مولکول آب (عوامل تشکیل دهنده که اصالت آب بر آن قرار دارد که میشود HO ,H ( و مهین هم آب کم است که  تعیبر همان مولکول آب را می دهد. آب اقیانوس را تشکیل میدهد و کمتر از آن دریا و کمتر از آن رودخانه و کمتر از آن برکه و کمترین آن مولکول آب است و اشاره به این است که واکنش سلاله من ماء مهین در آب کم صورت گرفته و نه در دریا و اقیانوس. انشاءالله مقاله مستقل در باره آن که در دست تدوین است بزودی تقدیم علاقمندان میشود. ماء دافق و تاریخچه آن در پیدایش حیات اخیرا منتشر کرده ام

سید محمد تقوی اهرمی دی ماه 1397 ویرایش جدید خرداد 1399-ویرایش جدید آذر ماه 1402